ΠΟΔΑΡΑΣ ΣΠΥΡΟΣ "Ανατολή "

Δύση

Χωρίς μια αγκαλιά τι όνειρο να δεις ;

σκοτάδι χωρίς ένα ίχνος φως αγάπης

εφιάλτης η μελαγχολία γίνεται

και να' ξερες πόσο αργεί αυτή η ανατολή

τραβάς τα άστρα με όλη την δύναμη της μοναξιά σου

φυσάς να σβήσει το φεγγάρι με το τελείωμα της ανάσας σου

αλλά τα χρειάζονται αυτοί που ονειρεύονται

μάταια

γιατί θεέ μου αργεί αυτή η ανατολή

πέρασαν τα μεσάνυχτα

και ακούγοντας το κλάμα σου

νομίζεις ότι βρέχει

αδιάβατα τα λεπτά

σε κοιτά το ρολόι αλλά δεν τρέχει όσο και αν το παρακαλάς

οι χτύποι τις καρδιάς σου κάνουν τον θόρυβο και όχι αυτό

ψάχνεις ένα όνειρο να κλείσεις λίγο τα μάτια της ψυχής σου

γιατί καρδιά μου αργεί αυτή η ανατολή

ξημέρωμα και το κόκκινο του ήλιου

γίνεται ένα με τα μάτια σου

θα πονάς παρέα με τόσους γύρω σου

ασήκωτο φορτίο η λύπη σου στο βλέμμα τους

και να' ξερες πόσο αργεί αυτή η δύση

γιατί θεέ μου αργεί αυτό το φεγγάρι

πονά η καρδιά μου στο φως

Θέλω να ονειρευτώ

ΣΠΥΡΟΣ ΠΟΔΑΡΑΣ 

24/07/2013