ΒΥΡΩΝ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ {Έλεος δεν έχει τούτο το φεγγάρι...}

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΘΗΝΑ ΚΟΤΣΟΒΟΛΟΥ

Έλεος δεν έχει τούτο το φεγγάρι

απλώνει απλώνει αδιάκοπα στο δέρμα του καλοκαιριού

πήζει τον ουρανό πήζει τον άνεμο

κερώνει την καρδιά και τις χαραματιές της θύμησης

και τα σκιαγμένα πρόσωπα ψηλά στις πολεμίστρες.

Πάνω απ’ τους ξεραμένους κάμπους θειάφι και μολύβι

αγρίμια πυρετοί γυρνούν με πυρωμένα νύχια

στεγνά σαν κάνες τουφεκιών τριγύρω τα πηγάδια

και τα κλωνάρια της κραυγής χωρίς κανένα φύλλο.

Πεσμένοι πάνω στα καμένα βράχια

με το θρυμματισμένο πρόσωπο της ανταρσίας αναστραμμένο στο αύριο

μ’ ένα τραγούδι αλουλούδιστο στα μάτια μας

με τα κεραυνωμένα δάχτυλα φευγάτα όλα τα ελάφια

πόσες φορές θα σκοτωθούμε ακόμα;

Το αίμα στα αίμα πάνω πέτρωσε δεν δίνει πια χρησμό

άδειος εδιάβηκε ο καιρός κανένα θάμα…

Πεσμένοι πάνω στα καμένα βράχια

πόσες φορές θα σκοτωθούμε ακόμα

ρωτώντας πάντα αμετανόητα ρωτώντας πού τραβάει

αυτός ο δρόμος που περνάει

ανάμεσα σε σκοτωμένους και φονιάδες.....