ΚΑΝΕΛΛΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ "ΠΑΡΘΕΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ"

Σαν βγω περίπατο με τον αγαπημένο μου,

ο ήλιος ο βιγλάτορας,στο έμπα του κόσμου,

ακίνητος,σαν μαγεμένος θα σταθεί!

Κι νύχτα η φεγγαρόλουστη,η ασημολουσμένη

χιλιάδες,μισοφέγγαρα θα στάζει ασημί,

στο γιορτινό,της αγάπης μας τραπέζι!

Κι από το πέπλο της τ'αραχνούφαντο, 

τ'ασημοκεντημένο,

μικροί γαλαξίες,θα αποσπώνται,

αστραφτερά,τα πεφταστέρια!

Λευκοντυμένες Υάδες θα μας υποδεχθούν,

κι εμείς θα καθήσουμε αντικρυστά,

ερωτευμένα περιστέρια!

Φλύαρα τα μάτια μας,γι αγάπη θα μιλούν,

καθώς εμείς απόψεις θ'ανταλλάσσουμε

για θέματα διάφορα !

Το φίλημα του κύμματος,το θρόισμα

των φύλλων,

θ'ακούγονται,αιθέρια μουσική!

Φρούτα,διάφορα,εξωτικά το τραπέζι μας

θε να στολίζουν,

και κατακόκκινο κρασί την αύρα

της θαλάσσης,Ναιάδες 

θα σερβίρουν!

'Οτι η αγάπη μας ήταν δυνατή,

κι ονειροστολισμένη,

καλογεννήτρα,συνάμα και παρθενική!

Για τούτο την ζηλεύανε,οι ονειροδολοφόνοι!

Τι κρίμα,έφυγες τόσο νωρίς,κι απόμεινα

μονάχη!Να ονειρεύομαι και ν’αγαπάω μόνη!!

Αναστασία Κανελλάκη. (5-7-99) & (8-8-12)