Τρεχάτε γιασεμιά ανθρώπους να βρετε
να φέρετε δωνά να τους μυρίσετε
κρυφά στα χείλη.
Τρεχάτε παιδιά μανάδες να βρετε
ξεχασμένες κάτου από ερείπια μπομπαρδισμένα
να σας βυζάξουν.
Τρεχάτε κτήνη να βρετε
κυνηγούς μονάχους να σκοτώσετε
προτού τα όπλα τους γιομίσουν μίσος χαράς.
Τρεχάτε πλιατσικαρέοι
να βρείτε χρυσάφια περασμένα σε δάχτυλα κομμένα
κιαν μαζί με το σώμα είναι κόφτε τα εσείς.
Τρεχάτε γραμματιζούμενοι
να διαβάσετε λόγια των άλλων
και να τα ορμηνέψετε καθώς εσείς θέτε… παστρικά.
Τρεχάτε γαμημένα χτικιά
στων αργυραμοιβών τα ποδάρια να γλείψετε τη βρώμα
στα ποδοδάχτυλα αναμεσίς… χρυσός μπορεί να πέσει.
Τρεχάτε…….
εγώ θα περιμένω να αποκάμετε από τη τρεχάλα
να βγω στο δρόμο παρέα με βάγια
και ένα ουρλιαχτό ατέλευτο.
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://anorthografies.net/archives/1906
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου