Στην κορυφή του Μαίναλου
ξαπόστασα.
Οδοιπόρος
αρχιερέας της ανθρώπινης φοβίας .
Ξεραμένο
το ψωμί στο δισάκι μου,
άδειο από νερό
το φλασκί μου.
Λίγο ακόμα
και θα συναντήσω
το μυστικό αλώνι του ήλιου.
Ίσως εκεί να μάθω
την τεχνική
να νικάς το αιώνιο σκοτάδι.
Μα πρώτα απ’ όλα
τον τραγοπόδαρο Πάνα
που αχαλίνωτος
αλωνίζει τα σωθικά μου
πρέπει
με μαστοριά κι υπομονή
μόνος να ημερέψω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου