ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ «..Η Μαρία σε ένα φύλλο Α4...»

Πέμπτη 15 Φεβρουαρίου 1968 ώρα 10,30 π.μ. (και ω ! το θαύμα) , να σας ζήσει , κοριτσάκι είναι.
Με περίμεναν αγόρι αλλά , νάτη και η τρίτη κόρη.
Το χαιδεμένο του μπαμπά , το στερνοπούλι του , το παπάκι του (έτσι συνήθιζε να με αποκαλεί λόγω ύψους).
Είχαμε μια ιδιαίτερη σχέση με τον μπαμπά μου , είμασταν πιο κοντά.
Δεύτερο αγαπημένο πρόσωπο της οικογένειας , η γιαγιά μου.
Το σπίτι των παιδικών μου χρόνων ήταν κοντά σε μια μικρή πλατεία με χαμηλά δεντράκια και σπίτια , εκεί περνούσαμε τα καλοκαίρια ατέλειωτες ώρες , παίζοντας κρυφτό , κυνηγητό , τον βασιλιά με τα 12 σπαθιά , τα στρατιωτάκια.
Τα γέλια μας και οι φωνούλες μας , συντρόφευαν τις γυναίκες των γύρω σπιτιών που κάθονταν στα καρεκλάκια τους πλέκοντας και κεντώντας.
'Ομορφα χρόνια , ανέμελα , αγνά μα πέρασαν γρήγορα.
Και να ΄μαι ξαφνικά έφηβη , να προσπαθώ μέσα από βιβλία και φροντιστήρια , να χτίσω το μέλλον μου.
Όμορφα και αυτά τα χρόνια αλλά φορτωμένα με ανάκατα συναισθήματα.Το πρώτο φλερτ δεν άργησε να έρθει , κράτησε οχτώ μήνες , καλά ήταν αλλά η έννοια μου το μέλλον μου.
Ιούνιος 1989 , επάγγελμα λογίστρια.
Αύγουστος 1994 , γάμος.
Νοέμβριος 1995 , ΜΗΤΕΡΑ.Έφερα στον κόσμο το πιο γλυκό μωρό , το μονάκριβο κοριτσάκι μου.Η ευτυχία μου ήταν απερίγραπτη.'Ενιωθα τόσο γεμάτη όταν το κρατούσα αγκαλιά.Αλλά και υπεύθυνη , ανήσυχη , ήθελα ό,τι καλύτερο για το παιδί μου.
2013 , λογίστρια , ΜΗΤΕΡΑ , ανήσυχη και ανασφαλής.Τρομακτικές οι αλλαγές γύρω μου.Όμως η ύπαρξη του παιδιού μου , το μέλλον του , με κρατούν όρθια.Πρέπει να είμαι δυνατή , το οφείλω σε αυτό το αγγελούδι.
.........Η Μαρία σε ένα φύλλο Α4..........................