Σκουριασμένα μυαλά και αποφλοιωμένες συνειδήσεις

γυρίζουν όλα γύρω από την αέναη ανάγκη του ανθρώπου να αποτυπώνεται στα μάτια των άλλων …

Το βουνό από άμμο που χτίζατε με τόσο ζήλο σκέβρωσε και κινδυνολογεί να σας πλακώσει

να σας πνίξει μέσα στην ησυχία σας, ίσως και να το κάνει

Ανησυχείς για πρώτη φορά και σκεβρώνεις με τρόπο που σου έμοιαζε ξένος μέχρι χθες

αναγουλιάζεις σε σκέψεις παράταιρες και φαντασιώνεσαι πράγματα που σου φαντάζανε άγνωστα

αναρωτιέσαι εντονότερα σήμερα και ψηλαφίζεις το χθες με όνειδος

τι; γκρεμίστηκαν τα σκαλοπάτια της ματαιοδοξίας σου;

τι; γέμισαν οι κουβάδες από τον ιδρώτα των άλλων και γίνανε ασήκωτοι;

Τρύπησαν οι τσέπες και χάσατε το έδαφος που πατάτε;

Έκανες τόσα χιλιόμετρα μέσα σ αυτές τις τσέπες που ξέχασες να προχωράς με τα πόδια

το περπάτημα κάνει καλό στην καρδιά

η καρδιά κάνει καλό στην ψυχή

η ψυχή κάνει καλό στα πεινασμένα παιδιά

Που αν και μικρά τα ξέρουν όλα

μεγαλώνοντας ξεχνούν

ξεχνούν ότι ήταν μικρά

ξεχνούν ότι μεγάλωσαν

ξεχνούν τους άλλους,

ξεχνούν τους, ίδιους

μακάρι να μην ξεχάσω

όλη η κληρονομιά μου

όλα τα υπάρχοντα μου κρύφτηκαν

σε κόκαλο με ρίζες ….

στέγη κεράστηκαν να τα διαφυλάξω

και άμα προκύψω ικανός να τα μοιράσω ….

Αναδημοσίευση από http://anorthografies.net/

Ετικέτες