Πείνα, ανέχεια,φτώχεια
έλεος
Μάτια σκυμμένα παλάμες ανοικτές ζητώντας
έλεος
Διάσπαρτα κορμιά αιμοραγούν τον πόνο
έλεος
Ανθρωποι πίσω από τα κάγκελα με τα ζώα έξω
έλεος
Μιλάμε κλαίγοντας στα παιδιά μας
κοιτάζοντας το αύριο τους και το δικό μας χθες
τρέχουμε αδιάκοπα σαν τα σύννεφα γαι να βγεί ο ήλιος
μα πρέπει και να κοιτάξουμε ψηλά
Δυστυχία σε κάθε γωνία
μα που βρέθηκαν τόσες γωνιές θεέ μου;
κλείνουμε τους πόρους του κορμιού μας
μην μας μολύνουν κι' άλλο
φοβόμαστε το τώρα
το αύριο να μην το δούμε
Η προσευχή έγινε δύσκολη
τι να πρώτο παρακαλέσεις
να ζήσει ποιός και ποιός να φύγει
επιλογή θανάτου η ζωή
Βοήθεια σε σένα μιλάω
τάισε εμένα και όχι τα περιστέρια
αυτά έχουν φτερά στην ζωή
εγώ θα τα βγάλω στον θάνατο μου
Ελεος ζητώ από τους ανθρώπους
ας τους συγχωρέσει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου