Αργυρώ Θεοφανίδου "Ατιτλο"

Πλήθυναν οι επαίτες στους καιρούς μας
Σέ όλους κάτι έδωσες
λίγο ψωμί,κάμποσα σέντσια,μια κουβέρτα.

Κείνον πού χρόνια κράζει εντός σου έλεος
δέν ακούς;
Δε σου ζητάει εκείνος πράγματα...

Πολλά του έδωσες ως τώρα!

Μια στάλα αγάπη θέλει,λίγη αποδοχή
Στά τόσα λάθη που έκανε
λίγη ζητάει συμπόνια!

Σταμάτα πια να σε χτυπάς
Σαν ξένο αγάπησέ σε.

αθ.