Κυριακή 14 Απριλίου 2013

ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΦΙΛΙΑΣ " ΣΤΗ ΛΕΩΦΟΡΟ ΤΩΝ ΑΝΘΙΣΜΕΝΩΝ ΝΕΡΑΝΤΖΙΩΝ"



Κοντά στο σπίτι μου υπάρχει μια μεγάλη δενδροστοιχία. Ξεκινά από ψηλά, κατηφορίζει σαν πράσινο νερό την πόλη για να καταλήξει στην αγκαλιά της θάλασσας. Αποτελείται από σχεδόν εκατόν εξήντα νεραντζιές που, παρατεταγμένες δεξιά κι αριστερά, μοιάζουν με φυτικό τιμητικό άγημα. Και καθώς αυτή η περιοχή έχει πεζοδρομηθεί, σχηματίζουν μια σκιερή, δροσερή και, τώρα την άνοιξη, λουλουδιασμένη και μυρωδάτη λεωφόρο για τους λάτρεις των περιπάτων και των αισθημάτων. Την έχω διασχίσει αμέτρητες φορές – από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με τον καιρό τούτες οι νεραντζούλες έγιναν πιστές συντρόφισσες και φιλενάδες μου. Γνωριζόμαστε πλέον προσωπικά, μιλάμε στον ενικό, αστειευόμαστε, συμπάσχουμε και, τέτοια εποχή, ερωτοτροπούμε. Παρά την εξωτερική τους ομοιότητα, η καθεμιά έχει τον δικό της ατομικό χαρακτήρα και θα μπορούσα να τις ξεχωρίσω ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες, καθώς και μεταξύ τους, όπως ακριβώς ο βοσκός τα πρόβατά του. Προς τα τέλη Μαρτίου και για δυο περίπου μήνες οι γλύκες μου απαστράπτουν από ομορφιά. Φορούν ολάνθιστες τουαλέτες και πανάκριβα αρώματα, ίσως για να δεξιωθούν το έαρ. Από τα φουντωτά μαλλιά τους κρέμονται πορτοκαλί παραγινωμένα όνειρα. Μ’ έχουν ξελογιάσει, σας λέω! Πού με χάνεις, πού με βρίσκεις, στη λεωφόρο των ανθισμένων νεραντζιών τριγυρνώ, παρέα με τις μέλισσες, μαγνητισμένος απ’ την ακαταμάχητη έλξη τους. Διαρκώς ψιθυρίζω τ’ όνομά τους, αυτές το δικό μου κι άνεμος ούριος, γεμάτος γύρη, μας συνεπαίρνει και μας ζευγαρώνει παρθενικά. Στο βάθος της αλέας στραφταλίζει η θάλασσα, νομίζω ότι έχω πολύ δρόμο ακόμα να διανύσω, ώσπου ξάφνου, χωρίς να το καταλάβω, πλατς, το κύμα πιτσιλίζει το μάγουλό μου. Ο χώρος, ο χρόνος, ο πόνος έχουν χωνευτεί και διαλυθεί μέσα σ’ ένα πορτοκαλί παραγινωμένο όνειρο κι εγώ έχω μετατοπισθεί σε μιαν άλλη, μυστική διάσταση, σ’ αυτήν της ωκεάνιας αγάπης για τους πάντες και τα πάντα. Στη λεωφόρο των ανθισμένων νεραντζιών γίνομαι ψαλμός, παλμός και δάκρυ, διαστέλλομαι παράφορα και σας περιέχω. Και αποβάλλοντας καθετί που με βαραίνει, εξυψωμένος σαν βιγλάτορας ή προφήτης, είμαι σε θέση να σας προαναγγείλω τον οριστικό θρίαμβο της Βασιλείας των Λουλουδιών. 
















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου