Carpe "Μακροβούτι..."

 

Το μακροβούτι
στους ήχους της σιωπής συνεχίζεται.
Υφαίνουμε το μάταιο καθημερινά,
μας απορρόφησε μια κοινωνία αποξένωσης.
Ενοχές ανομολόγητες
θόλωσαν τα ασάλευτα μάτια .
Στέκεσαι ντυμένη στα κόκκινα,
στον αντικατοπτρισμό σου
φάνηκαν τα φτερουγίσματα
των αναπνοών.
Αφουγκράστηκα την κρυφή
ανέγγιχτη γωνιά σου.
Οι μέρες της κατάντιας
ραγίζουνε και σπάνε,
στο ανάγλυφο του σώματος σου
ζωγραφίζω της ψυχής τ' ανεκπλήρωτα.

Carpe.