Carpe "Φθαρμένα οράματα..."

Φανερά τα σημάδια
μιας ομορφιάς μοναδικής
υψώνονται πάνω σου.
Στους ήχους της σιωπής,
αναπλάθω τις λέξεις
με την αρμύρα των δακρύων.
Ζώντας στο περιθώριο
κοντανασαίνω,
τα οράματα σπαράζουν,
φθονούν την ακινησία της ψυχής.
Αποδράσαμε από τις ενοχές,
ο αυτοέλεγχος χάθηκε.
Σε νερά αγεωγράφητα βυθίστηκαν
τα ακάλυπτα σώματα.
Καθώς αναδύομαι
γυρνώ το βλέμμα μου
στα φθαρμένα οράματα.
Η επάνοδος των συναισθημάτων 

 αναστάτωσε τα καθιερωμένα.


Carpe.