Θεοδώρα Κουφοπούλου Ηλιοπούλου - Ποιήματα

Θα΄θελα

Θά θελα
Τα δάκρυά μου
Να γίνουνε βροχή
Τις πυρκαγιές να σβήσω.
Και ό,τι κάηκε να το αναστήσω.

Θά θελα
Θεϊκή Δύναμη να είχα
Φράγμα να Υψωθώ
Τις πλημμύρες να σταματήσω.
Τον πόλεμο, και κάθε κακό,
Να τ΄αφανήσω.

Θά θελα
Οι άνθρωποι
Νάχουν σπουδαίους σκοπούς
Και η Ποίηση,
Να ενώνει λαούς και πολιτισμούς.

Θεοδώρα Κουφοπούλου Ηλιοπούλου

🌼


Χαϊκού


Όχι μάταια….
Τον Χρόνο μου δαπανώ
Για την ομορφιά.

****

Το χαμομήλι
Τι κι΄αν δεν έχει μπόι
Ιαματικό.

****

Για το φιλί σας
Μούσες μου,ευχαριστώ.
Ανταποδίδω.

****

Με φίλησες Φως
Το Θεόσδοτο δώρο
Για καλό σκοπό.

****

Γενναιόδωρη.
Ρώτησα τόνομά της.
Δικαιοσύνη.

****

Έχει δύναμη
Ο ποιητικός λόγος
Θεού εμπνοή.

****

Και οι δικοί μας
Φέραν τόση ερημιά.
Ποιος να τόλεγε

****

Σαν άλλη Ηρώ
Ανάβω το λυχνάρι.
Σώπασε κύμα.

****

Με σένα ΄Ηλιε
Παλεύω το σκοτάδι
Και με τον στίχο.


Το φθινόπωρο
Φίλησε η άνοιξη
Και ξανάνθισε

****

Σαν το διαμάντι
Μαζεύω κάθε λέξη
Ποίημα ποιώ. .

****

Οι βροχές καρδιάς
Ανθίζουν ποιήματα
Θεία Δύναμις.

Θεοδώρα Κουφοπούλου Ηλιοπούλου

Η φωτογραφία είναι από https://gr.pinterest.com/