Poem of Jeanette Eureka Tiburcio / Mexico

 

CORAZÓN AL FUEGO
JEANETTE TIBURCIO MÁRQUEZ


A la memoria eterna de mi amado Padre.

Aprendo a confundirme
Con la noche y sus silencios
Abrazando las historias
Resilientes del ayer
Buscando tus ojos
A las 3 de la mañana
Me sumerjo en los misterios…
Y creo… y dudo… recuerdos dogmáticos
Argumentum ad Verecundiam
Viviendo la verdad que desconozco.
Muriendo en las falacias heredadas
Me aferro a lo que se y recuerdo
Tratando de anclarme en transparencias del hacer
Y creo y dudo,
Memorias tatuadas
-No podrás recordar a los muertos
Si no te queda memoria- decías…
Y así dejo un lugar,
Al final de cada cosa,
Al final de cada día,
Buscando tu presencia Poderosa,
Dudando lo Que vivo,
Te busco en mí,
Te miro en él…
Y me pregunto
¿Quién arrojó mi corazón al fuego?

🌼

Η ΚΑΡΔΙΑ Στη ΦΩΤΙΑ
JEANETTE TIBURCIO M ÁRQUEZ

Στην αιώνια μνήμη του αγαπημένου μου Πατέρα.

Μαθαίνοντας να μπερδεύομαι
Με τη νύχτα και τις σιωπές της
Αγκαλιάζοντας τις Ιστορίες
Το Χθες που αντέχει σε όλα
Ψάχνοντας για τα μάτια σου
Στις 3 το πρωί
Βουτάω στα μυστήρια...
Και νομίζω... και αμφιβάλλω... δογματικές αναμνήσεις
Argumentum ad Verecundiam
Ζώντας την αλήθεια και πάλι δεν γνωρίζω
Πεθαίνοντας στην κληρονομική πλάνη..
Προσκολλάω σε αυτά που ξέρω και θυμάμαι
Προσπαθώντας να αγκυροβολήσω τον εαυτό μου για να κάνω διαφάνεια
Και πιστεύω και αμφιβάλλω,
Αναμνήσεις με τατουάζ...
-Δεν μπορείς να θυμηθείς τους νεκρούς
Αν δεν θυμάστε - λέγατε...
Και έτσι αφήνω ένα μέρος,
Στο τέλος του κάθε πράγματος,
Στο τέλος κάθε μέρας,
Αναζητώντας την ισχυρή παρουσία σου,
Αμφιβάλλω για τη ζωή μου,
Σε ψάχνω μέσα μου,
Σε κοιτάζω με αυτό...
Και αναρωτιέμαι
Ποιος έβαλε την καρδιά μου στη φωτιά;


Εύα Πετρόπουλου Λιανου
Απόδοση στα ελληνικά