Ένα τραγούδι για την άνοιξη (τη φετινή χαμένη)
Σκόπιμα αργεί η άνοιξη
Να μη με βρει θλιμμένη
Χειμώνα γνέμα σάρωσε
Στο έμπα της το άρπαξε
Ανάσα χρόνου μ’ έδωσε
Μήπως να την προλάβω
҉ Λιγνό κλαράκι αμυγδαλιάς
Ζωή να μεταλάβω
Να μη με βρει θλιμμένη
Χειμώνα γνέμα σάρωσε
Στο έμπα της το άρπαξε
Ανάσα χρόνου μ’ έδωσε
Μήπως να την προλάβω
҉ Λιγνό κλαράκι αμυγδαλιάς
Ζωή να μεταλάβω
Αργά διαβαίνει σκόπιμα
Προσμένει με ν’ ανθίσω
Μ’ είδε δεντρί ανέλπιδο
Στο διάβα της μ’ ελέησε
Στάλα χαράς μου έβρεξε
Μήπως να ξαποστάσω
҉ Νάμα καθάριο απ’ την πηγή
Ζωή να ξεδιψάσω
Προσμένει με ν’ ανθίσω
Μ’ είδε δεντρί ανέλπιδο
Στο διάβα της μ’ ελέησε
Στάλα χαράς μου έβρεξε
Μήπως να ξαποστάσω
҉ Νάμα καθάριο απ’ την πηγή
Ζωή να ξεδιψάσω
Σκόπιμα κοντοστέκεται
Μ’ ένιωσε πως κιοτεύω
Άπλωσε κλώνο λιγοστό
Στο σύρε της με άδραξε
Ζεστή αγκάλη μ’ έζωσε
Μήπως ν’ αναθαρρήσω
҉ Λωτό από ήλιου αγγίσματα
Ζωή ν’ ανθοβολήσω
Μ’ ένιωσε πως κιοτεύω
Άπλωσε κλώνο λιγοστό
Στο σύρε της με άδραξε
Ζεστή αγκάλη μ’ έζωσε
Μήπως ν’ αναθαρρήσω
҉ Λωτό από ήλιου αγγίσματα
Ζωή ν’ ανθοβολήσω
Αργά πατάει από σκοπό
Του πάγου να με κλέψει
Ένιωσε υπόγεια να ριγώ
Το χάιδεμα της θέρμανε
To χνώτο της μου έρανε
Μήπως πάρω να ρέω
҉ Αύρα απ’ αιθέρια αρώματα
Ζωή να αναπνέω
Του πάγου να με κλέψει
Ένιωσε υπόγεια να ριγώ
Το χάιδεμα της θέρμανε
To χνώτο της μου έρανε
Μήπως πάρω να ρέω
҉ Αύρα απ’ αιθέρια αρώματα
Ζωή να αναπνέω
Η άνοιξη μένει σκόπιμα
Της θλίψης δε μ’ αφήνει
Ήλιου το γνέμα σάρωσε
Στο βήμα της το άρπαξε
Ανάσα χρόνου μ’ έδωσε
Μήπως να την προλάβω
҉ Μύρο από νέκταρ της ζωής
Ζωή να μεταλάβω
Της θλίψης δε μ’ αφήνει
Ήλιου το γνέμα σάρωσε
Στο βήμα της το άρπαξε
Ανάσα χρόνου μ’ έδωσε
Μήπως να την προλάβω
҉ Μύρο από νέκταρ της ζωής
Ζωή να μεταλάβω
("Γαλάζιο ενστερνίστηκα, Νέλλα Συναδινού, εκδ. φίλντισι)
Η φωτογραφία είναι από https://www.lifo.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου