Η Ευγενία Κλειδαρά γεννήθηκε στο Πλωμάρι της Λέσβου. Το κατά κόσμον όνομά της ήταν Ειρήνη. Ήταν κόρη του Φιλίππου Κλειδαρά και της Ασπασίας Μαμάκου.
Τελείωσε το Δημοτικό και τις πρώτες τάξεις του Γυμνασίου στην γενέτειρά της – τις υπόλοιπες στην Αθήνα, με άριστες επιδόσεις και παράλληλη μελέτη της Ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας.
Μετά τις σπουδές της στη Θεολογία, στράφηκε προς την Φιλολογία και ειδικότερα προς την Φιλοσοφία ουσιαστικοποιώντας έτσι την γνωριμία της με τους σπουδαιότερους στοχαστές και επιστήμονες.
Η Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά μεγάλωσε με Χριστιανικές αρχές. Κήρυξε στην Αγία Βαρβάρα Δάφνης και στην Ανάληψη Βριλλησίων και ανέπτυξε μεγάλη δράση σε έργα ευποιίας. Λίγο μετά – όταν είχε αποφασίσει να περιβληθεί το Αγγελικό Σχήμα – από το Πλωμάρι, όπου είχε επιστρέψει, πήγαινε συχνά στην Ιερά Μονή Χίου Αγία Σκέπη, κοντά στον Ιερομόναχο Κορνήλιο Μαρμαρινό – Πνευματικό Πατέρα της. Εκάρη Μοναχή από τον Μητροπολίτη Χίου Παντελεήμονα Φωστίνη, που την ανέβασε αμέσως στο παραθρόνιο της Ηγουμενίας της Αγίας Σκέπης.
Τα πρώτα χρόνια της σαν μοναχή τα έζησε στην Χίο όπου και έκανε έργο που την έκανε ιδιαιτέρως αγαπητή.
Στη Μυτιλήνη γύρισε στις 27 Μαρτίου 1964, μετά από πρόσκληση του Ιδίου του Αγίου Ραφαήλ και του Μητροπολίτου Ιακώβου Κλεομβρότου, ο οποίος της έδωσε αμέσως τον επίσημο διορισμό Ηγουμένης της Ιεράς Μονής Αγίου Ραφαήλ.
Έκτοτε, το Μοναστήρι των Καρυών, το οποίο η ίδια έκτισε από το μηδέν με τα έσοδα από το συγγραφικό της έργο, ξεκινώντας από ένα αντίσκηνο, έγινε κέντρο θρησκευτικής λατρείας, με την διάδοση των βιβλίων της, με πιστούς που το επισκέπτονται απ’ όλα τα σημεία του κόσμου.
Η προσωπική κοινωνική της προσφορά ήταν απεριόριστη και πολυσήμαντη, με υποτροφίες, ενισχύσεις σχολείων, Κοινοτήτων, Δήμων, κτίσιμο Νηπιαγωγείων, εκκλησιών κ.λ.π.
Το έργο της
*Η Ηγουμένη Ευγενία είναι Κτίτωρ και του Ιερού Ναού του Αγίου Θεοδώρου του Βυζαντίου, που ευρίσκεται στο Στρατηγείο της Μυτιλήνης.
*Έκτισε εξ ολοκλήρου, με τα έσοδα από τα βιβλία της, προς τιμήν των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης περικαλλή Ιερό Ναό στο Καμερούν της Κεντρικής Αφρικής, καθώς και Σχολείο και Νοσοκομείο στην πόλη Τατσέκα.
*Η Ηγουμένη Ευγενία Κλειδαρά με την γενναιοδωρία της έβγαλε από τα σκοτεινά υπόγεια μιας σκουπιδούπολης ασθενείς με aids, ορφανά και πεινασμένα παιδιά και τα περιέθαλψε. *Μία φορά την ημέρα έδινε ζεστό φαγητό σε 4.000 παιδάκια που γύριζαν γυμνά, άρρωστα και φοβισμένα μέσα στην ζούγκλα και μάθαιναν γράμματα στο Σχολείο.
*Επιδότησε την επισκευή Σχολείων και ανέγερση Ναών της Λέσβου. Συγκεκριμένα: Ιερό Ναό Αποστόλου Παύλου και Ιερό Ναό των Αγίων Τριών Παίδων στην Μυτιλήνη.
*Κάλυψε την δαπάνη ανεγέρσεως τριών Νηπιαγωγείων στη Μυτιλήνης, στη Θερμή και στο Πλωμάρι.
*Επιχορήγησε την δαπάνη του νέου κτιρίου Πληροφορικής του Γυμνασίου Θερμής Λέσβου, το οποίο εφοδίασε με όλα τα απαραίτητα όργανα.
*Χρηματοδότησε τη Βιβλιοθήκη του ιστορικού Πειραματικού Γυμνασίου και Λυκείου Μυτιλήνης, αφού προηγουμένως αποκατέστησε με απεντόμωση τις σχεδόν κατεστραμμένες πολύτιμες εκδόσεις.
*Δημιούργησε εντός του Πειραματικού Σχολείου Μυτιλήνης και μία ακόμη Βιβλιοθήκη, την οποία εφοδίασε η ίδια με 380 επιστημονικά βιβλία, με σύνδεση στο διαδίκτυο, καθώς επίσης και με όλα τα δικά της βιβλία.
*Ενίσχυε οικονομικά το Κατσακούλειο Ορφανοτροφείο Μυτιλήνης.
*Προικοδοτούσε άπορα κορίτσια, χορηγούσε Υποτροφίες σε μαθητές και φοιτητές.
Ενίσχυε πολύτεκνες οικογένειες και φιλανθρωπικά σωματεία με κυριότερο το Γηροκομείο Μυτιλήνης.
*Κάθε χρόνο βράβευε τους αριστούχους μαθητές Γυμνασίων και Λυκείων Μυτιλήνης, Πλωμαρίου, Παμφίλων και Μόριας.
*Επιχορήγησε Λέσβιους συγγραφείς για την έκδοση βιβλίων τους.
*Η μεγαλοπρέπεια της Φιλαρμονικής του Δήμου Μυτιλήνης οφείλεται στην Ηγουμένη Ευγενία, η οποία επιχορήγησε τόσο τα όργανα όσο και τις περίλαμπρες στολές των παιδιών.
Το συγγραφικό Έργο της
Έχοντας λογοτεχνικό τάλαντο, έγραψε ποιήματα, διηγήματα, μελέτες, βιογραφίες ανθρώπων της Εκκλησίας κ.π.α., τα οποία βραβεύτηκαν διεθνώς. Από το 1973 που τυπώθηκε η συλλογή ποιημάτων της “Φωτεινές Ελπίδες” συνέχισε το πνευματικό και συγγραφικό της έργο μέχρι το 2012 που τυπώθηκε το τελευταίο βιβλίο της.
Η Ηγουμένη Ευγενία έγραψε περισσότερα από 150 βιβλία. Τα 70 από αυτά αναφέρονται σε θαύματα του Αγίου Ραφαήλ. Πολλά από τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες, ενώ 3 έργα της εγκρίθηκαν από το Υπουργείο Παιδείας για την Ανώτατη Εκπαίδευση.
*Ιστορικό της Ιεράς Μονής Αγίου Ραφαήλ, μεταφράστηκε σε αγγλικά, αραβικά, γαλλικά, γερμανικά, βουλγαρικά, ιταλικά, ρουμανικά και ρωσικά
*Η οσιακή ζωή του πατρός Αμβροσίου Λεβέντη (βιογραφία)
*Πάσα πνοή
*Σε ένα βιβλίο βρήκε το Θεό η Βαλεντίνη
*Σκοτεινοί δρόμοι (διήγημα)
*Λαμπροτρίτη
*Δροσοσταλίδες (ομιλίες)
*Ηλιαχτίδες (ποιήματα)
*Φωτεινές ελπίδες (ποιήματα)
*Η Πνευματική Λέσβος (μελέτη)
*Λίγη δροσιά στο λιοπύρι της ζωής (ομιλίες)
*Θείες ακτινοβολίες (ποιήματα)
*Οι καιροί μας βοούν (διήγημα)
*Στις κουρασμένες ψυχές (μεταφράστηκε και στα αγγλικά)
*Ο Άγιος Γέροντας Σάββας Σταυροβουνιώτης
*Χριστέ, μου, στείλε το Φως Σου στη Γη, διώξε τον πόνο
*Ψυχικές αναγεννήσεις (3 τόμοι) (μετάφραση και στα αγγλικά)
*Ποιήματα πόνου και αγάπης
*Η εποχή μας (θεατρικό έργο)
*Ο σύγχρονος άνθρωπος (διασκευή σε θεατρικό έργο)
*Αιωνιότητα (ποιήματα)
*Σώσε Κύριε τον κόσμο σου (ποιήματα)
*Επίπονη πνευματική πορεία
*Η Αγία Μαγδαληνή
*Κλίμακα των αρετών (μεταφράστηκε και στα ρουμανικά)
*Έχεις αθάνατη ψυχή (μεταφράστηκε και στα αγγλικά)
*Φτερουγίσματα σε όμορφους κόσμους (μεταφρασμένα και στην αγγλική) (ποιήματα)
Βραβεύσεις
Η Ηγουμένη Ευγενία είχε τιμηθεί με πολλά μετάλλια, παράσημα και διακρίσεις. Μεταξύ άλλων, τιμήθηκε με:
Μετάλλιο Πνευματικής Αξίας Α΄ Τάξεως μετά Διπλώματος της Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών
Διδακτορικό δίπλωμα της Ακαδημίας Φελγκέιρας της Πορτογαλίας
Αριστείο Ορφικής Λύρας
Έμβλημα Ανωτάτης Σχολής Πολέμου (1987)
Χρυσό Μετάλλιο και Δίπλωμα του Δήμου Πλωμαρίου Λέσβου
Δίπλωμα Τιμής Συνδέσμου Πλωμαριτών Αττικής «Βενιαμίν ο Λέσβιος»
Μεγαλόσταυρος Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού
Χρυσή Πλάκα της Παγκύπριας Ένωσης Ελλήνων Θεολόγων
Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ
Βραβείο Διεθνής Γυναίκα της Χρονιάς (1993), Αμερικανικό Βιογραφικό Ινστιτούτο
Δίπλωμα Τιμής Εκπολιτιστικού Συλλόγου Ηρακλείου Κρήτης
Μετάλλιο Αξίας και Τιμής από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας
Μετάλλιο της Σχολής Ευελπίδων
Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ρουμανίας
Γιατί, Χριστέ μου, θέλησαν Ἐσένα να σταυρώσουν;
Γιατί είσαι η Αλήθεια, το Φῶς και η Ζωή;
Εσταυρωμένε, Συ έφερες στον κόσμο την αγάπη
κι’ οι άνθρωποι τυφλώθηκαν από το Φως Σου, Λυτρωτή.
Γλυκύτατε Ιησού μου, δεν μπορώ να Σε βλέπω
επάνω στο Σταυρό, Εσένα, την Αγάπη, καρφωμένο.
Πονώ, Νυμφίε μου, πονώ αφάνταστα, Χριστέ,
δεν έχω πια στον κόσμο αυτόν τίποτα να προσμένω.
Σχίζεται η καρδιά μου, Γλυκύτατε μου Εσταυρωμένε,
όταν Σε αντικρύζω Εσένα επάνω στον Σταυρό…
Σκέπτομαι, ας μην ερχόμουνα σ’ αυτόν τον κόσμο,
τέτοια εικόνα στη ζωή μου δεν θα θελα να δω.
Εσένα, Δυνατέ, τον Νομοθέτη, ως παράνομο!
Εσένα, την Ζωή των απάντων, καταδίκασαν;
Γιατί ανέστησες νεκρούς και φώτισες τυφλούς,
τους τύφλωσε το Φως Σου κι οι ψυχές σκοτείνιασαν.
Νοιώθω την ύπαρξή μου να χάνεται απ’ τον πόνο…
Γιατί Σε φθόνησαν Σωτήρα μου Αγαπημένε;
Γιατί, Χριστέ μου, φώτισες την σκοτεινιά του κόσμου
κι’ έφερες την αγάπη σ’ αυτή τη γη, Εσταυρωμένε;
Χτυπούν λυπητερά οι καμπάνες κι αγγίζει ο ήχος
κάθε ανθρώπινη καρδιά σ’ αυτή εδώ τη γη.
Γιατί; Γιατί ο Γλυκύτατος Χριστός να σταυρωθή;
«Ο φθόνος ου ζητεί το εαυτού συμφέρον», είπες Λυτρωτή.
Νόμιζαν, αν Σε δουν επάνω στο Σταυρό καρφωμένο
το Φώς το Θεικό Σου θα σβήσουν, θ’ αμαυρώσουν
όμως η λάμψη Σου αγγίζει, Χριστέ μου, τις καρδιές
κι’ όσοι Σ’ αγάπησαν τη ζωή τους θέλουν να Σου δώσουν.
Γλυκύτατε Ιησού, Μονάκριβή μου Αλήθεια,
χίλιες ζωές αν είχα σε Σένα να τις δώσω…
Σε πίστεψα, Σ’ αγάπησα, Χριστέ μου Αγαπημένε,
κάθε τι άλλο στη ζωή αδυνατώ να νιώσω.
Ας φθάσει η χάρη Σου σε τούτη εδώ τη γη,
σ‘ αυτούς τους καιρούς τους άχαρους και ζοφερούς,
λύσε τα δεσμά της αμαρτίας όλου του κόσμου,
δέξου, Χριστέ μου, αυτούς τους στοχασμούς τους ιερούς.
https://ieramoni-agiou-rafail.gr/
Πόσο πολύ έχω αναζητήσει τους στίχους της Αγίας ποιήτριας της Μυτιλήνης! Σας ευχαριστώ για αυτό το ποίημα που δημοσιεύετε.
ΑπάντησηΔιαγραφή