ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΩΡΓΟΥΛΗΣ "Ακροβατώντας στο χάραμα"

photo Deborah Sheedy

Οι άνθρωποι παίζουν με τις λέξεις
κάτι κρύβουν μην και δεν τ΄ αντέξεις.
Από αδιέξοδα κοιτάζουν τα θαύματα
στη ζωή τους είναι τόσο παράταιρα.

Άλλη μια μέρα δίχως ήλιο έφυγε
πέρασε λες και σε προσπέρασε
ούτε ένα χαμόγελο δεν σε κέρασε
στη ζωή σου είναι σα να μην έφτασε.

Στη θλίψη του δειλινού προβάλλει
η νύχτα από τη σιωπή ξεπροβάλλει
κρατώντας χρυσοστόλιστο κέντημα
ζωγραφισμένο σε ένα μαύρο πανί.

Γλυκό ψέμα λέει πως έχει να σου πει
χαμογελά και σου χαρίζει ένα κλειδί
καμωμένο, από ξόρκια που έχουν χαθεί.
Από μια χαραμάδα να κρυφοκοιτάξεις,

όνειρο να συναντήσεις για να πετάξεις,
την αλήθεια με το ψέμα να ταιριάξεις.
Της νύχτας είναι άδεια τα λόγια, το ξέρεις,
όλο υποσχέσεις, που τις ξεχνά κάθε αυγή.

Ένα αστέρι αγγίζεις και τη μέρα σβήνεις
στολίζεσαι για αυτό που δεν θα ΄ρθει,
με τις νότες ερωτεύεσαι και χορεύεις
σε εικόνες που δεν θα δεις δραπετεύεις .

Η νύχτα δώρα έφερε και σε σκέπασε
σε μια απατηλή γιορτή σα να σε ξέχασε
με τη κρυφή σου αλήθεια τη μοναχική,
να τη ζήσεις τούτη εδώ τη στιγμή.

Σε αυτή τη γιορτή με τις ελπίδες μιλάς
με συντροφιά τα όνειρα σου συζητάς
στα λόγια του έρωτα αφήνεσαι να μεθάς.
Όμορφος κόσμος που χάνεται κάθε πρωί.
Σαν πέπλο το χάραμα σκεπάζει τη γιορτή.

Σ΄ ένα όνειρο βαδίζεις παραπατώντας
μιαν αλήθεια αναζητάς ακροβατώντας,
σαν ξημερώσει όλα θα έχουν ξεχαστεί.
Ένα χαμόγελο κάπου πρέπει να βρεθεί
να καλοπιάσεις τη ζωή από την αρχή…

Μιχάλης Γεωργούλης
Μ.Γ. ..