Carpe " Η Πολύβουη Πόλη... "

Πυκνή ομίχλη κάλυψε την πολύβουη πόλη,

σκέπασε τον ήλιο που φώτιζε όνειρα

μαζί και ηδονές θρυμματισμένες...

Φως που διαχέεται και πνίγει αγάπες ανόθευτες

στ'αδιατάραχτα νερά,

μιας θάλασσας φτιαγμένης από σύννεφα ακαθόριστα

και γυμνά από τόξα ουράνια.

Μέρες ανάστατες και λυπημένες

ντυμένες με φύλλα του Νοέμβρη,

χαμένες στα γκρίζα χρώματα

μιας κραυγής που ρέει

πάνω στην άκαμπτη σκιά

ματιών που δάκρυσαν

για την ομορφιά κάποιας καρδιάς αυθεντικής.

Ζωές που χάνονται σε βλέμματα σπασμένα,

αναζητούν στιγμές ιάματα

για τις πληγές που απόκτησαν

αποκηρύσσοντας την ηχώ κάποιας αγάπης.

Ψυχές που θρηνούν και χάνονται

μέσα στην ομίχλη της πολύβουης πόλης,

εκεί που ο άνεμος σφυρίζει αδιάφορος μέσ'στα σοκκάκια της

στροβιλίζοντας πόθους,ηδονές και συναισθήματα,

μαζεύοντας τα σε μια απάνεμη άκρη

περιμένοντας κάποιο ξημέρωμα

να τραγουδήσουν για μια αγάπη

που ξανάδαν ύστερα από νύχτες

βιαστικές και φορτισμένες.

Carpe