ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ " Μυθικό παρελθόν "

Nicolas Poussin " Ο τυφλός Ωρίων αναζητά τον ήλιο " Λεπτομέρεια 

Σήμερα θα κάνουμε αριθμητική ακολουθώντας μια μαθηματική λογική, επαγωγική και απαγωγική συγχρόνως. Στο πέρασμα των γενεών ακολουθήσαμε την ανθρωπότητα ολόκληρη κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού, με παραδόσεις ισχυρές ανάμεσα στους αιώνες.

Κάποτε τα πάντα ήταν ένα. Το Σύμπαν. Ύστερα τα τέσσερα βασικά στοιχεία της φύσης : αέρας, γη, νερό, φωτιά. Μετά ήρθαν οι μορφές. Μορφές από το πολύ γνωστό μυθικό παρελθόν στο στερέωμα της σχετικής ελευθερίας. Μορφές όπου εναλλάσσεται η μέρα με τη νύχτα χωρίς καμιά μεταβολή στα πιο ασυνήθιστα εδάφη.

Σ’ αυτό το κυκλικό ταξίδι γεννήθηκαν δυο ή τρεις μικροσκοπικές αυτόνομες μονάδες ανάλογα με τις πρωτόγονες παρορμήσεις. Άνθρωπος όλης της πλάσης μιας συγκεκριμένης μορφής : Άνδρας με φοβερή θωριά – Γυναίκα με σχήμα γλαδιόλας. Δέντρα της γνώσεως του καλού και του κακού.

Τα μέρη του ενός ονομάστηκαν κι αυτά μονάδες, όχι μόνο στη βάση των αριθμών, αλλά και πάνω στη βάση των συλλογισμών. Ένα δέντρο λέμε την ίδια ώρα και την άλλη μέρα, αλλά ταυτόχρονα λέμε ένας κορμός, ένα φύλλο, ένα φρούτο, δίχως να ξέρουμε τη συνέχεια στην αρχή, στη μέση και στο τέλος.

Στην αριθμητική έχουμε τέσσερις πράξεις, που εκφράζουν βαθιά νοήματα στο μέτρο του δυνατού μέσα στη παρένθεση : Την πρόσθεση, την αφαίρεση, τον πολλαπλασιασμό και την διαίρεση.

Όταν τα πράγματα προστίθενται είναι ευλογία, είναι φιλοσοφία, είναι επιστήμη, είναι πρόοδος και πολιτισμός.

Όταν αφαιρούνται προχωράμε μαθηματικά στην εκμηδένιση μας. Έχουμε πίκρες και ανημποριές, ταπεινώσεις και κακουχίες, λόγω πολέμων και υποτέλειας.

Όταν πολλαπλασιάζονται γεννιούνται όλο και περισσότεροι αγώνες. Πολλαπλασιάζονται οι εξεγέρσεις και ο κόσμος κινδυνεύει από τις απομιμήσεις και τα’ αντίγραφα.

Όταν πάλι τα πράγματα διαιρούνται απομακρυνόμαστε απ’ ότι πιστεύαμε . Διαχωρίζουμε τις επιθυμίες από τις ιδέες. Οι επιθυμίες που έχουμε, δεν υπάρχει περίπτωση να εκπληρωθούν, αν δεν χτίσουμε σωστές ιδέες.

Η πατρίδα μας είναι μια μονάδα για τη μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου. Πέρασε απ’ όλες τις φάσεις της αριθμητικής στην παραλήγουσα της ευδαιμονίας. Με τους Μεγάλους Έλληνες προστέθηκε, έγινε μεγάλη και διπλασιάστηκε σ’ έναν υψηλό προορισμό.

Με τη φασιστική πανούκλα, αφαιρέθηκε και συρρικνώθηκε. Όταν κυβερνήθηκε μόνη της διαιρέθηκε από μια ακολουθία λαθών. Και μόλις πήρε τα’ απάνω της έπεσε στη μεγάλη παγίδα της ενωτικής κεντρικής εξουσίας. Πολλαπλασιάστηκε και έτσι δημιουργήθηκαν πολλές πατρίδες της φιλανθρωπίας και της συμπόνιας.

Και ο καθένας μας ρωτά : Tι θα γίνει ; Πως θα προχωρήσουμε ; Πως θα ξεκινήσουμε για να χτίσουμε ξανά το σπίτι και την πατρίδα μας ; Πατρίδα για τώρα και για πάντα σε μια απίστευτα αδιαφιλονίκητη και σεμνή ζωή, προσπαθείς να φέρεσαι σε φίλους και εχθρούς με : δικαιοσύνη, τιμιότητα, ειλικρίνεια, μαχητικότητα και φιλικότητα. Αυτές οι αρετές είναι η λαμπρή πλευρά της ζωής σου Ελλάδα !

Χρήστος Αθανασίου

Aπόφοιτος της Βαρβακείου Σχολής.Kάτοχος πτυχίων Υποκριτικής Θεάτρου –  Κινηματογράφου του Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Πολιτισμού καθώς και τίτλων Μεταπτυχιακών Σπουδών και Σεμιναρίων Υποκριτικής, Σωματικού Θεάτρου, Δημιουργίας Θεατρικού Λόγου, Κορυφωμένης και Επεισοδιακής Δραματικής Δομής - Γραφής και Σημειολογίας προς την παραστασιολογία, ως επιστήμη που αναλύει σε βάθος φαινόμενα της θεατρικής πράξεως. Ακροατής –Φοιτητής στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστήμιου Αθηνών.

Συγγραφικό έργο:

«Λογοτεχνικές Αστραπές» ( Υπό έκδοση )

«Όταν ο ηλεκτρικός σπινθήρας φωτίζει την ζωή και το όνειρο»

«Aφιερώματα στους ταξιδευτές της υποκριτικής τέχνης» ( Υπό έκδοση )

«Η Δραματική αλήθεια και το κωμικό αθώο των Ελλήνων Ηθοποιών»

«Μίμηση Πράξεως στην 7η Τέχνη του Ουρανού»

[Επεξήγηση: Aφιερώματα των εκλιπόντων Ηθοποιών από τα τέλη του 19 ου αιώνα μέχρι σήμερα σε λογοτεχνική μορφή]