ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΩΡΟΓΙΑΝΝΗΣ - 5 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Η ΜΟΡΦΗ ΣΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Πέρασε πολύς καιρός
Που μας έφυγες για πάντα
Μα όπου πέσει η ματιά μας
Η δική σου είναι λεζάντα

Η μορφή σου ανάμεσα μας
Μας κοιτά και δεν μιλά
Και με νόημα μας γνέφεις
Νάρχεσθε όπως παλιά

Η σταθερή σου επωδός
Ηχεί ανάμεσα μας
Και ρίζωσαν τα λόγια σου
Στα βάθη της καρδιάς μας

Στης φυλακής την ανημπόρια
Δεν σε κρατήσανε εμπόδια
Απόδρασες γιόμα γι αλλού
Στην επικράτεια του θεού

Θα ανταμώνουμε στο μέλλον
Όταν περνάς από το νου.

ΠΕΝΤΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

Φόρτωσα πέντε γράμματα
Γεμάτα από αγάπη
Να διώξουν σε όλους στη ζωή
Το πόνο και το δάκρυ

Να γράφει αγάπη η όψη τους
Μες τις καρδιές να λάμπουν
Να ρίξουν φώς σαν αστραπή
Τα βάσανα να κάψουν

Να ρίξουν φως και σε αυτούς
Που κάνουν τους πολέμους
Και σπέρνουνε τον όλεθρο
Στους καταφρονεμένους

Φόρτωσα πέντε γράμματα
Τα άφησα να πετάξουν
Τον άνθρωπο από συμφορές
Για πάντα να απαλάξουν.

ΑΔΕΙΑ ΠΛΑΤΕΙΑ

Αχνά τα φώτα
Άδεια πλατεία
Σιωπούν τα δέντρα
Ωδή στα θεία
Καρέκλες άδειες
Θρηνούν απουσία
Τραπέζια πασχίζουν
Να βρουν αιτία
Τα μάτια βλέπουν
Χωρίς σημασία
Πουλάκια τρομάζουν
Κλαδί αλλάζουν
Ταράζεται η νύχτα
Στης μέρας το βήχα
Στο βάθος αχός
Βγαίνει σπαστός
Τέσσερα γκολ
Πεθαίνει ο θεός
Το λέει ο βάρδος
Στενάζουν οι νότες
Και της αγάπης
Χαμένοι ιππότες

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Του ζήτησαν και έγραψε το
βιογραφικό του
για να τους πει πούθ`έρχεται ποιος ο
προορισμός του
στη βιοπάλη από μικρός γράμματα έμαθε
λίγα
έγραφε το ψωμί με πι και ακολουθούσε
σίγμα
δεν έμαθε πώς γράφεται έμαθε πώς να
βγαίνει
μες τα γιαπιά το έβγαζε ζωή
αποσταμένη
ούζο πάντα έπινε καημούς να
επουλώσει
το νέρωνε με πίεση τα μάτια να
θολώσει
δικαιοσύνη στην ζωή δεν πρόλαβε να
νιώσει.

ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΤΕΧΩ

Δεν σε κατέχω
Σε δρόμους τρέχω
Με δάκρυα βρέχω
Την γη και προστρέχω

Εσένα να έχω
Καημό που τον έχω
Κι όμως αντέχω
Για σένα έχω

Ελπίδα και τρέχω
Στο νου μου θα σ`έχω
Αυτό το κατέχω.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - Christian Schloe art