ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ - 3 ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Χριστούγεννα

Χιονάκι μου χιονάκι μου
που ήρθες στο κονάκι μου
σαν όνειρο στο τζάκι .
Χαράματα κατέβηκες
χωρίς φτερά και έλικες
σαν άσπρο αλογάκι.

(ρ)

Χαράματα Χριστούγεννα
κι αρχίζουνε χαρούμενα
καμπάνες να κτυπάνε.
Χαρούμενα τροπάρια
και ύμνοι σαν οπάλλια
τη Γέννηση τιμάνε.

Νιφάδες αλεξίπτωτα
που πέφτουνε σαν τρίποντα
χωρίς να βγάζουν άχνα.
Χωριά αποκλειστήκανε,
με πέπλα σκεπαστήκανε
τα δέντρα και τα θάμνα.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
30-6/1-7/2009

Χιόνι βαθύ χαράματα

Χιόνι βαθύ χαράματα
σαν όνειρο παιδιού.

Κι οι σταλακτίτες σαν καρότα
στο στόμα μας σαν γλειφιτσούρι.

Διήγημα με χιόνια σε συνέχειες ,
"Ζωή του Παιδιού" δεκαετίας του '60.

Ήμουν παιδί και μαγεμένος απ' το χιόνι.
Μαγιά-μαγεία που διατηρήθηκε.

Περ. ΜΕΘΟΡΙΟΣ του Αιγαίου

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
28-29 Ιαν. 2012

Χιονίζει, παρτάλια ρίχνει

Αθώες λέξεις με υπερασπίζονται.
Λεύκες-λαμπάδες που υμνούν τον ουρανό.

" Κούνια που σε κούναγε " καημένε ποιητή...
Χιονίζει,παρτάλια ρίχνει.
Σ' αυτή την σιγαλιά μπορείς στον ουρανό ν' ανέβεις!

Δες πόσο γρήγορα κτυπά η καρδιά τού κουνελιού σου
και πόσο αργά εσύ αποφασίζεις!
Μη περιμένεις απ' τον χρόνο να σε προειδοποιήσει.


Σημ.παρτάλι,κουρελιασμένο ρούχο ή ύφασμα.
Κομμάτια από ρούχα τα λέγαμε παρτάλια.
Με αυτά μπάλωνε η μαμά μου τρύπια ρούχα μας.
Κι όταν χιόνιζε κι έριχνε μεγάλες νιφάδες,
λέγαμε " ρίχνει παρτάλια".

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ
18 Ιαν.2015