Santina Konstantinidou " Νυχτώνει εντός μου ..."

Σαν μεθυσμένη πόρνη βολτάρει η νύχτα
τρομαγμένη και αμακιγιάριστη βλαστημάει ,
κρατάει αγκαζέ τη ζωή ανάσκελη ξεμαλλιασμένη και την σέρνει 
κάνουνε πιάτσα μαζί στο πεζοδρόμιο της θλίψης .

Ένα τσιγάρο ποδοπατημένο στην άσφαλτο .
Ένα κορίτσι γυμνό .
Πόσο πάει ;
πόσο ;

Μια βιτρίνα παραβιασμένη , σπασμένη .
Φώτα χλωμά .
Η πόλη άδεια , νεκρή .

Στα σκουπίδια και στα συντρίμμια οι άστεγοι αναστενάζουν .

Ερήμωσε το μέσα μας …

Βροχή από θλίψη.
Βροχή από απόγνωση.
Βροχή από αίμα .
Βροχή ...

Νυχτερινά τα βήματα , ασταθή και μετέωρα .
ένας επαίτης άνεμος αδιάκοπα αιμορραγεί ,

έμεινε ένα αποτύπωμα σταχτί , μουντό στον τοίχο
ίδιο με την ασχήμια των αστών .

Το αίμα άναρχα κυλάει και γράφει ανορθόγραφα
την λέξη κατοχή και ανελευθερία στην άσφαλτο …

Νυχτώνει εντός μου …

© Santina Konstantinidou