Μιλώ για το ηλικιωμένο ζευγάρι στο απέναντι μπαλκόνι, που τους έβλεπα
να βγαίνουν μαζί, να κάθονται για καφέ ή και για φαγητό μαζί, ή για ένα
ολιγόλεπτο χάζεμα στή βροχή ή στην κίνηση του δρόμου....
Το τί έκαναν και το πόσο έμεναν, πάντα ανάλογα με την εποχή και τον καιρό....
Πάντα όμως εμφανιζόντουσαν μαζί στο όμορφο, νοικοκυρεμένο μπαλκονάκι, με τίς λίγες,
Το τί έκαναν και το πόσο έμεναν, πάντα ανάλογα με την εποχή και τον καιρό....
Πάντα όμως εμφανιζόντουσαν μαζί στο όμορφο, νοικοκυρεμένο μπαλκονάκι, με τίς λίγες,
αλλά φροντισμένες με μεράκι γλάστρες....
Σήμερα τους είδα ξαφνικά, μετά από μήνες απουσίας να βγαίνουν ξανά στο αφρόντιστο
Σήμερα τους είδα ξαφνικά, μετά από μήνες απουσίας να βγαίνουν ξανά στο αφρόντιστο
από καιρό μπαλκονάκι....
Εκείνος έδειχνε ανήμπορος, χαμένος, σαν να είχε μόλις σηκωθεί από μακρά
κατάκλιση ή να ήταν σε φάση ανάκαμψης μετά από κάποιο εγκεφαλικό...
Τον υποβάσταζε τρυφερά και τον βοήθησε να καθίσει στο τραπεζάκι, δίπλα στις
γλάστρες με τα ξερά από την εγκατάλειψη λουλούδια, πλάϊ στο τραπεζάκι που
περνούσαν άπειρες ώρες, με καφέ, τρώγοντας, κουβεντιάζοντας ή απλά
χαζεύοντας τη βροχή, την κίνηση ή τους περαστικούς με κάποιο σχόλιο για
ό,τι τους έκανε εντύπωση.
Εκείνη χάθηκε για να ξαναφανεί λίγο μετά με κάτι που έμοιαζε με μεγάλο πλεχτό σάλι.
Εκείνη χάθηκε για να ξαναφανεί λίγο μετά με κάτι που έμοιαζε με μεγάλο πλεχτό σάλι.
Τον τύλιξε τρυφερά, με τον απαλό τρόπο που φροντίζει η μάνα το
νεογέννητο μωρό της, σαν κάτι πολύτιμο και εύθραυστο, το δίπλωσε
προσεκτικά μπροστά για να καλύψει στήθος και λαιμό, τον χάϊδεψε στοργικά
στο κεφάλι, κράτησε τα μάγουλά του στις παλάμες της, του ψιθύρισα κάτι
και τον φίλησε στο μέτωπο με φιλί λατρευτικό χωρίς ανταπόκριση...
Εκείνος έμενε ακίνητος με βλέμμα στο άπειρο...
Εκείνη ξαναχάθηκε για λίγο...
Εκείνη ξαναχάθηκε για λίγο...
Εμφανίστηκε με μια καινούργια γλάστρα με κόκκινο γεράνι αγκαλιά και, αφού την πέρασε μπροστά από τα μάτια του
με μια χορευτική κίνηση και με την ίδια χάρη που κάποτε θα τού 'δειχνε τα κάλλη της, την ακούμπησε στο τραπεζάκι
πλάϊ του.
Άν και μακριά, μπόρεσα να διακρίνω ένα αχνό, γλυκό χαμόγελο στό πρόσωπό του
Άν και μακριά, μπόρεσα να διακρίνω ένα αχνό, γλυκό χαμόγελο στό πρόσωπό του
και μια σπιθίτσα να ανατέλλει στα σβησμένα μάτια του...
Έτσι είδα κι' ένιωσα την άνοιξη σήμερα, στην πρωϊνή μουντάδα της Θεσσαλονίκης....
Έτσι είδα κι' ένιωσα την άνοιξη σήμερα, στην πρωϊνή μουντάδα της Θεσσαλονίκης....
© Μύρων * 1 Μάρτη 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου