ΘΑΝΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ " Αδεία "

Ταλέντο παροξύτονο. Μεσότονος ο λόγος.
Σε δεκαπεντασύλλαβο, ρυθμός δακτυλικός.
Διασκέλισμα υπερβατό, τονίζει κι αναλόγως
βραχύς, βραχέως, έμμετρος, αχός ιαμβικός.

Τόλμη να έχει κι αρετή, στο φως του ήλιου χώρο
των άστρων νά 'χει τ' όνειρο, σα σπάνια διδαχή
στο πάνθεο των ποιητών, θείο και μέγα δώρο
τη θάλασσα, τ' ακρόγιαλο και την απαντοχή.

Η Τύχη με το χάρισμα, αξίες προικισμένες,
είχε στον αραβώνα της, γλέντι τροχαικό,
γαμπρός ο οίστρος έφερε, αχτίδες φωτισμένες
καί σμιξε το αντρόγυνο, σε γάμο μετρικό.

Ωδή, ύμνος και έρωτας, βουκολικά αρμόζει
σε διάχυτες περιγραφές, μ' άλλοτε λυρισμό
η γλαφυρή απόδοση στα κόμματα, διασώζει,
σοφίας τέχνη, διάβασμα, γνώση, διαφωτισμό.

Αμφιβραχύς ο τονισμός, εμπνέει με μια θίνα
τέλος ομοιοκατάληκτο, συχνά ζευγαρωτό
δίστιχο το επίγραμμα, μπορεί και σε τερσίνα,
σονέτο, ρόντελο, τριολέ, μπαλάντα, βιλατό.

Ποτέ του το κακέμφατο ή και τη χασμωδία
μην έχει, επανάληψη στου πόδα το απτό
ανέπαιστος ο ποιητής, σε φάρσας παρωδία
θα πέσει, (χρυσοστόλιστο ας είναι το γραπτό)

Οκτάβα άμα προσπαθεί ~κάπου δω μέσα είδα
ή βιλανέλα σίγουρα των τέσσερων στροφών
σε τρίστιχο πρέπει να πεί, ή και ακροστιχίδα,
παντούμ, σε καθιέρωση με στίχισμα σοφών.

Και τελευταία κράτησα, ω! την ελευθερία
του στίχου την απλή μορφή, σ' απόδοση τεκτή
μια θέση αλησμόνητη πάντα στην ιστορία
θα έχει, ω! παρήχηση και ω! τομή, δεκτή!

Με σεβασμό
στο λόγο και
τους μαστόρους,

Θ. Ζορμπάς