ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΒΑΡΔΟΥ "Κατάδυση"

Κατάδυση…
στον ήρεμο βυθό της σιωπής,
μια ήσυχη κάθοδος
κατάμακρα…
απ’ των κυμάτων το ρόχθο,
από την άγρια βουή
των θαλασσοπνιγμένων
Αναπαμός της ψυχής
καλόδεχτος,
του νου ανάσασμα
ζωοφόρο
Στιγμή αναπόδραστη
κατάματα κοιτώντας
εντός μου…
Αμύητο θωρώ το πνεύμα
ακόμα…
στην ακαλαίσθητη μωρία,
στην αναίσχυντη φαυλότητα
Ασυνήθιστο το βλέμμα
ακόμα…
στην ίδια πάντα προδοσία
όσων…
την αγάπη ευαγγελίζονται,
Έγκλημα καθοσιώσεως,
όταν του ονείρου ο σφετερισμός,
η μόνη επανάληψη…
Αδιαφορία και σιγή,
θλίψη και αποστροφή,
η μόνη διέξοδος…
κι ύστερα…
μια γλυκειά βύθιση,
σε νερά καθάρια,
εκεί που η ψυχή
διάφανη αντιφεγγίζει
Η προσμονή φέρελπις,
η προσπάθεια αδιάλειπτη
για μια στεριά…
λιμάνι απάγγειο,
μα και ορμή…
για πηγεμούς καινούργιους
(ΕΙΡΗΝΗ ΛΑΓΟΥΒΑΡΔΟΥ)