ΘΑΝΟΣ ΖΟΡΜΠΑΣ " ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ "

Σείετ΄ ο τόπος πο σεισμούς
κι έρεβου κωφία
λοιμούς και καταποντισμούς
με πορφυρά λοφία.

Πατρίδα δύστινη, κιοτής
ζει και σε κυβερνάει
της ασωτίας ο πιοτής
ξεράσματα κερνάει.

Το φίδι όταν την ουρά
γυρνάει και δαγκάνει
πλεμόνια απο το τζουρά
μαυρόκαπνα τα κάνει.

Παίξε σαντούρι και ζουρνά
ταμπούρλα σεις βαράτε
τη μουσική πα στα βουνά
του λιθαριού σκορπάτε,

π' αντί στις κρίνες το σκοπό
να πίνετε, αντάμα
σέρνεστε χάμου στο κοπό
~ γι' Αχέροντα το νάμα.

Σκυλιά που κλαίν, ολολυσάν
η χτίση θεμελιώνει
τ' αγερικά π' αλλού φυσάν
το κλέφτικο που σώνει.

Ταμπουρωθείτ' ωρέ θεριά
Ίτε, Ελλήνων Παίδες
φουχτώστε σίδερου χεριά
τσίγκινοι τενεκέδες,

για φλάμπουρο την ιστοριά
λάβαρο τ' άγιο αίμα
για αρχηγό μας το Βορριά
και τη σπηλιά στο ρέμα,

γιουρούσι πάνω στον οχτρό
καβάλα πα στο δράκο
λάθους, ολέθριο, χοντρό
μήτε ν' ακούμε, τράκο.

Τη πρώτη ρίχνω τουφεκιά
στ' όνομα της Ελλάδας
και μια φωκιά 'νάβω Γραικιά
ολόλευκης λαμπάδας.