Φωτογραφία - Γρηγορία Πελεκούδα
Σαν σύννεφο καπνός αργοκίνητος
αναπηδάει αντιστέκεται στο σημείο
που σε κλείνει κι αν εσύ κεραυνέ
που κοιμάσαι αφεθείς
στο δρόμο του θα σε σβήσει
τη μνήμη σου θα πυρπολήσει
στην αναμονή την εικόνα της.
Μια βάρκα αργοκυλάει
μέσα σε μια δυνατή λάμψη
κι έγινε η νύχτα μου πιο σκοτεινή
αυτό το διάστημα μπήκε ανάμεσα σε μένα
σε σένα τους πυρσούς του ήλιου σβήνει
μ΄ένα φύσημα ετοιμάζονται τα άλογα
να ξεχυθούν με πέταλα να σπιθοβολούν.
Στων βράχων την άκρη ένα λουλούδι τραγουδάει
<<μη με λησμόνει>> ότι μας απομακρύνει
στην ορατή κουφόβραση γαλάζιο θα ξαναφανεί
στο απρόσμενο φως φωνή αέρινη μιας τρίλιας
στη ροή του χρόνου στο ξύπνημα του πρωινού
ω τρεμουλιάρη ήλιε μου εκεί θα σε βρω
στο επίμονο φωτεινή εικόνα της do re la sol sol...
Γρηγορία Πελεκούδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου