Κωνσταντίνος Μπασούρης "Μολυβένια σκαλοπάτια"

Φωτογραφία Κωνσταντίνος Μπασούρης

Άκου πώς ρέει το νερό,
κελαρυστό πώς τρέχει,
περνά πάν' απ' τις πέτρες
κι ανάμεσα απ' τα δέντρα,
για χρόνους ατελείωτους
αδιάκοπα κυλάει
κι απλώνεται ολόγυρα
της φύσης το τραγούδι.

Κοίτα ψηλά πώς στέκει,
περήφανα δεσπόζει
η χιονισμένη Δίρφυς -
που δυο θεοί ενώθηκαν
με τα δεσμά του γάμου.

Κοίτα πώς βγαίνουν οι καπνοί
από τις καμινάδες
κι ανυψώνονται χορεύοντας
και χάνονται στα νέφη.
Το ξύλο πώς ακούγεται
σαν τ' αγκαλιάζει η φλόγα,
μαζί με αφηγήματα
για μύθους και για θρύλους -
για μια κοπέλα νέα
ποτέ της που δεν έσμιξε
μ' εκείνον π' αγαπούσε
κι από τα βράχια ακούγεται θαρρείς
ο θρήνος της ακόμα,
πετρώματα ραγίζουν
μαζί με τις σιωπές.

Θυμήσου πως βαδίσαμε
σε μολυβένια σκαλοπάτια,
το βλέμμα μας τις κορυφές
αγνάντευε ως πέρα
κι απ' το γλυκό το σούρουπο
στη σκοτεινιά της νύχτας
τα βήματά μας φώτιζαν
τριγύρω οι λαμπηδόνες,
που έλαμπαν, φαντάσου,
σαν άστρα επί της γης.

Στενή Ευβοίας, 27/01/2024