Carpe "Κανόνες φαιδροί..."

Το στόμα στέγνωσε
προσμένοντας δυο χείλη κόκκινα.
Αρνήθηκα να απεγκλωβιστώ
απ'τη μυσταγωγία
μιας ομορφιάς απαράμιλλης.
Το χρώμα των εμπειριών
έδιωξε του εφιάλτες.
Σου δίνω να κάψεις
τα κομμάτια μου.
Ένας εξαγνισμός
χωρίς αντάλλαγμα
στα δύσκολα χρόνια της αλλοτρίωσης.
Οι καρδιές σαλεύουν την αυγή
στα παρόντα σώματα,
όταν το πάθος πυρπολεί
του φαιδρούς κανόνες
των καθωσπρεπισμών .

Carpe