Carpe "Αφανισμός κι Ανάσταση..."

Στις σκιές των δρόμων
στάθηκε ο αφανισμός,
λίκνιζε στα χέρια του
τα συντρίμμια της καρδιάς.
Προχωρώ σε μια διαδρομή
χωρίς χρώματα,
αναπλάθοντας τις χαμένες προσδοκίες.
Τα μάτια συναντήθηκαν,
δάκρυα που πάγωσαν
και κάλυψαν δυο σώματα γυμνά.
Όνειρα σπαρακτικά
φέραν τα σημάδια.
Σε είδα ...
μ' ένα μπουκέτο ανθισμένα τριαντάφυλλα
να σουλατσάρεις στις εσχατιές
των χαμένων παραδείσων,
εκεί που ανασταίνονται τα πεθαμένα θαύματα.

Carpe.