Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2019

ΤΖΙΝΑ ΨΑΡΡΗ "ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΕΤΑΓΜΑ" & "ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ"

ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΠΕΤΑΓΜΑ


Συγγραφέας :Τζίνα Ψάρρη
Τίτλος :Αριστερό πέταγμα
Είδος: Μυθιστόρημα
Εκδόσεις : Άνεμος Εκδοτική
Σελίδες : 384
Σχήμα: 14x20,5 cm
ISBN: 978-960-642-007-8 



Οπισθόφυλλο

Σύμφωνα με τους ιερείς της αρχαίας Ρώμης, το πέταγμα των πουλιών από τα αριστερά προς τα δεξιά ήταν κακός οιωνός.
Ένα αριστερό πέταγμα από την πρώτη κιόλας σελίδα, η ζωή της Χριστίνας. Ομολογεί στην κόρη της τον φόνο που διέπραξε και αφήνει στα χέρια της τη συνέχεια της ζωής τους, την αποκάλυψη ή όχι του τέλειου εγκλήματος. Ιστός αράχνης τα γεγονότα που διηγείται, αιχμαλωτίζουν μέσα τους έναν ποταμό αλήθειες, μια θάλασσα ενόχους.
Με λέξεις – λεπίδες, κατακρεουργεί τα ίδια της τα συναισθήματα αλλά και όλων εκείνων των ανθρώπων που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην αναπόδραστη δολοφονία την ανεξιχνίαστη, παραδεχόμενη πως, αν και πάσχει από εκ γενετής προσήλωση, κατάφερε να δραπετεύσει ακριβώς τη στιγμή που η μοιραία αρρώστια θα σκότωνε την ίδια.
Η συγκλονιστική συνέχεια του πρώτου βιβλίου της συγγραφέως «Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι», στην οποία ο καθένας θα αναγνωρίσει κομμάτια της ψυχής του. Γιατί, όπως η κεντρική ηρωίδα αναφέρει, «στην αλλοπρόσαλλη πορεία του καθενός από τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας, ρίχτηκε μια ζαριά από έναν θεό χωρίς όνομα, ο οποίος μάλλον ήθελε να διασκεδάσει την ανία του».
Με γραφή λυρικά ερωτική και ταυτόχρονα σκοτεινά οργισμένη, διαβάζεται σαν αστυνομικό
μυθιστόρημα ενώ δεν είναι, αναζητώντας τον νεκρό και όχι τον δολοφόνο.

Αποσπάσματα

«Αλήθεια μεγάλη είναι, το τραύμα δεν εξαφανίζεται αν το αγνοείς. Σαν οχιά στέκεται ασάλευτο στη σκιά, περιμένοντας την ευκαιρία να επιτεθεί. Μια αρχέγονη δικαιοσύνη ήταν αυτό που με καλούσε συνεχώς. Όσο δεν απαντούσα, τόσο εκείνη επέμενε. Δήθεν ζωή, μολυσματική ανειλικρίνεια, συμφέρον, αξίες ξεχασμένες. Άνθρωποι σερπαντίνες που πετάνε μακριά σαν χαρταετοί, μόλις περάσουν οι μέρες του γλεντιού. Η οργή καταβρόχθιζε με μικρές μπουκιές όση ζωή είχαμε προλάβει να ζήσουμε μαζί. Η οικειότητα, η αγάπη, η συνήθεια έστω, απογοητεύτηκαν κι άρχισαν να δακρύζουν καθημερινά. Η εναλλαγή από την Κόλαση στον Παράδεισο, έγινε η αναπόσπαστη συνήθεια της δικής μας καθημερινότητας. Κερδισμένη λήθη, ηττημένη συνείδηση.
Δεν ήμουν παρά μια ασήμαντη γυναίκα, ανίκανη να μεγαλώσει και να ανεξαρτητοποιηθεί. Και τώρα, είχε έρθει η στιγμή να αναλάβω τις ευθύνες μου απέναντι στη ζωή. Και στον θάνατο».
«Είναι και κάτι έρωτες που σ’ αναγκάζουν να πεις πως είναι καλύτερα απόντες παρά παρόντες. Μάλλον επειδή στην ουσία δεν έδωσαν ποτέ ηχηρό παρόν. Θα σου λείπει, το ξέρεις, μα δεν τον θέλεις στη ζωή σου ξανά. Έρωτας παράξενος, ν’ αγαπάς και να μισείς ταυτόχρονα. Να εύχεσαι να υπήρχε ρήμα ξε-αγαπώ μα δεν υπάρχει. Και τον σκέφτεσαι τον έρωτα αυτόν, κάθε φορά που κάτι αστείο σού συμβαίνει και θέλεις να το μοιραστείς, και νοιώθεις ένα μικρό κενό μέσα σου κάθε φορά που ζεις μιαν όμορφη στιγμή, μα πίσω δεν τον θέλεις. Γιατί, δεν είναι το πρόσωπο που σου λείπει, το συναίσθημα που αποχωρίστηκες πενθείς. Και είσαι σαν έτοιμος να ωραιοποιήσεις το παρελθόν, να λυγίσεις στην πρώτη νοσταλγία, να ξεχάσεις πληγές και προδοσίες, αν και ξέρεις, δεν θα το κάνεις. Λείπει και λύπη το ίδιο ακούγονται, γράφουν αλλιώς μέσα μας όμως. Στο πρόσωπο που λείπει, δεν έχεις λόγο να μην ευχηθείς τα καλύτερα. Της λύπης τη γέφυρα ωστόσο, καλώς την έκαψες. Γιατί, όλα τα « σ’ αγαπώ του κόσμου, σε χρόνο ενεστώτα μόνο δεν αξίζουν;»

Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι


Συγγραφέας :Τζίνα Ψάρρη
Τίτλος :Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι
Είδος: Μυθιστόρημα
Εκδόσεις : Άνεμος Εκδοτική
Σελίδες :348
Σχήμα: 14x20,5 cm
ISBN: 978-960-642-006-1 



Οπισθόφυλλο

Η Χριστίνα υπακούει στη μουσικότητα του εφηβικού Εγώ της και βρίσκεται αντιμέτωπη με το κόστος. Δοκιμάζεται από μια σειρά γεγονότων που σημαδεύουν τη ζωή της, αναζητώντας το πολυπόθητο ελιξίριο της δύναμης.
Ο έρωτας θολώνει την κρίση της και σαν χείμαρρος την οδηγεί όπου θέλει εκείνος. Η αναβλητικότητα και η υπομονή της καρδιάς, ενώ το μυαλό δυσφορεί, της υποδεικνύουν άλλους δρόμους, επικίνδυνους. Όταν συνειδητοποιεί ότι οι λανθασμένες της προτεραιότητες λειτουργούν ως εμμονικός διώκτης που φυλάει σαν θησαυρό μια χούφτα φωτεινές αναμνήσεις, η Χριστίνα επιχειρεί να δώσει απάντηση στο κυρίαρχο ερώτημα: Ποια αγάπη είναι αυτή που οδηγεί στη συγχώρεση; Της ερωτευμένης γυναίκας; Της μάνας; Ή μήπως η αγάπη στον πυρήνα της αυτοεκτίμησης;
Ένα βιβλίο-διαδρομή από τα δεκαεπτά έως τα πενήντα χρόνια μιας γυναίκας που γέμισε την πορεία της με «θα». Από «θα» όμως, αρχίζει και η θάλασσα...

Απόσπασμα

«Μούδιασε η γεύση της στιγμής, πηχτή η προσμονή, η γλώσσα ακόρεστη πλέκει χαρές. Κρυφοί μονόλογοι που μεταλλάχτηκαν σε διαλόγους που ποτέ δεν ειπώθηκαν, έκαναν το σμίξιμο πιο ποθητό κι απ’ τον πόθο. Μέθυσαν τα κορμιά και λεηλατήθηκαν με δύναμη πιο δυνατή κι απ’ την αγάπη. Ραστώνη κι αστραπή σε γαλανό αιθέριο έρωτα. Μοίρες που μοίρασαν με ευωδιές, λατρεία άσωστη. Εκπνέει και αναριγά: Αυτό λοιπόν είναι ο έρωτας; Χρόνε αείφυγε, σε νίκησα! Μια ονειρεμένη πολιτεία καμωμένη από φωτεινά χρώματα απλώνεται μπροστά της κι εκείνη δεν μπορεί ακόμα να συνειδητοποιήσει την τόση εύνοια της τύχης. Προσπαθεί να αναγνωρίσει συναισθήματα.
Σταματά απότομα. Είναι σαν να παλεύει για το αδύνατο: Ποιος μπορεί να περιγράψει τη μουσική;
Βρήκα το γιατρικό που έψαχνα, σκέφτεται, αλλά αμέσως μετά το τριβέλι της αμφιβολίας στριφογυρνά με ορμή μιαν άλλη σκέψη: ακόμη και το φάρμακο, αν το πάρεις σε λανθασμένη δοσολογία, σκοτώνει.»

Κριτικές φράσεις

Το βιβλίο με κέρδισε αμέσως ένεκα της ψυχολογικής βαρύτητας και εμβάθυνσής του. Πρόκειται για ένα αφήγημα βαθιά ενδοσκοπικό αλλά και χειμαρρώδες.
Ελένη Πριοβόλου – Συγγραφέας

Η Τζίνα Ψάρρη μοιράζεται με όλους μας ένα μυθιστόρημα εξαιρετικά καλογραμμένο που δίνει τροφή για σκέψη σε πολλά επίπεδα και αφορμές για να θίξει ο αναγνώστης άλλα τόσα.
Αικατερίνη Τεμπέλη – Συγγραφέας-Ψυχολόγος

Το βιβλίο με συνεπήρε από την πρώτη στιγμή, μου μίλησε. Είναι ένα βιβλίο βαθιά ανθρώπινο και γι’ αυτό βαθιά αληθινό.
Μαρίνα Δεσύλλα – Φιλόλογος

Οι σεισμολόγοι θα εντόπιζαν δονήσεις μεγάλου εστιακού βάθους. Οι ψυχολόγοι θα διέκριναν ισχυρές συναισθηματικές επενδύσεις και ματαιώσεις. Εγώ βλέπω απλά έναν ερωτικό άνθρωπο. Εάν τον δείτε κι εσείς, πού ξέρετε, μπορεί να είναι ο εαυτός σας...
Δημήτρης Σεβρής – Δ/ντής Β’ τμήματος Βραχείας Νοσηλείας
Ψυχιατρικού Νοσοκομείου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Γεννήθηκα στην Αθήνα και δεν την αποχωρίστηκα από τότε. Η επαναστατημένη εφηβεία μου φοίτησε σε ελληνογαλλικό σχολείο καλογραιών. Αποφοίτησα από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο και δίδαξα κοντά είκοσι χρόνια γαλλικά και ιστορία ώσπου ν’ αποφασίσω να αφοσιωθώ αποκλειστικά στη συγγραφή.
Το 2016, το διήγημα «Πρωινό Αστέρι» κέρδισε το πρώτο βραβείο στον πανελλήνιο διαγωνισμό που κάθε χρόνο διοργανώνει η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών. Διηγήματα και ποιήματά μου έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί στα λογοτεχνικά περιοδικά Fractal και Άνεμος magazine καθώς και σε διάφορα blogs, όπως Αλισάχνη και eikoneskailogos.
Εργογραφία

«Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι», μυθιστόρημα, Εκδόσεις Όστρια, 2015, εξαντλημένο
«Οι κόρες της Ανάγκης», μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2018
«Μέχρι το πέμπτο σκαλοπάτι», μυθιστόρημα, αναθεωρημένη επανέκδοση Άνεμος Εκδοτική, 2019
«Αριστερό Πέταγμα», μυθιστόρημα, Άνεμος Εκδοτική, 2019







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου