Ένα παράθυρο διαφυγής
από το εφήμερο,
από το σκοτάδι του μεσονυχτίου.
Στο βάθος μια πνοή
που αχνοφαίνεται.
Παράθυρο διαφυγής
από τους λυγμούς της ψυχής,
ένας ιδρώτας που βασανίζει
τα χρώματα του φεγγαριού.
Διαφυγή από τα γαντζωμένα στο βυθό
ναυάγια του χρόνου.
Ένα παράθυρο μισάνοιχτο
και συγχρόνως θολό
από στόματα που ζωγράφισαν
με τα χνώτα τους
την τελευταία αναπνοή της νύχτας.
Carpe.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου