Homo Universalis: Φρανσουά Μπουσέ - François Boucher ( 29 Σεπτεμβρίου 1703

Τρίτη 28 Μαΐου 2019

Φρανσουά Μπουσέ - François Boucher ( 29 Σεπτεμβρίου 1703 — 30 Μαΐου 1770 )

Ο θρίαμβος της Αφροδίτης, 1740

Boucher par Gustav Lundberg 1741

Ο Φρανσουά Μπουσέ (François Boucher, 29 Σεπτεμβρίου 1703 — 30 Μαΐου 1770) ήταν Γάλλος ζωγράφος, αντιπροσωπευτικός του ροκοκό, γνωστός για τους ειδυλλιακούς και ηδονικούς πίνακές του σε κλασικά θέματα και για τις διακοσμητικές αλληγορίες του που παρίσταναν τις τέχνες ή τα αγροτικά επαγγέλματα.

Ήταν γιος του επίσης ζωγράφου Νικολά Μπουσέ. Το 1720 έγινε μαθητευόμενος του Φρανσουά Λε Μουάν (François Le Moine). Το 1723 κέρδισε το βραβείο Prix de Rome της Γαλλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών με έπαθλο μια τετράχρονη υποτροφία στη Ρώμη. Από το 1734 εργαζόταν για την βασιλική οικία του Λουδοβίκου ΙΕ΄, και από το 1746 για τη μεγάλη προστάτιδά του, την μαρκησία ντε Πομπαντούρ. Επίσης, εκτός από ζωγράφος εργάστηκε και ως διακοσμητής, ενώ το 1755 μάλιστα ανέλαβε τη διοίκηση του βασιλικού εργοστασίου ταπισερί Γκομπλέν.

Επίσημος ζωγράφος του βασιλιά έγινε το 1765. Δούλευε σκληρά και παρήγαγε εκατοντάδες πίνακες, ενώ απέκτησε και διεθνή φήμη στην Ευρώπη.https://el.wikipedia.org/

Το Λουτρό της Αρτέμιδος, 1742

Το Λουτρό της Αρτέμιδος (γαλλικά: Bain de Diane) είναι ένα έργο ροκοκό ζωγραφικής που φιλοτέχνησε το 1742 ο Γάλλος ζωγράφος Φρανσουά Μπουσέ (1703-1770). Ανήκει στη συλλογή του Μουσείου του Λούβρου στο Παρίσι, στην οποία εντάχθηκε το 1852.

Το 1742, στο απόγειο της δόξας του, ο Μπουσέ εκθέτει στο Σαλόνι Γάλλων Καλλιτεχνών μια σειρά από έργα, ανάμεσα στα οποία ήταν και ο συγκεκριμένος πίνακας. Αρχικά πιθανώς πέρασε στην ιδιοκτησία του Αμεντέ Κονσταντάν, για να περάσει το 1821 στην κατοχή του βαρόνου Τιμπόν. Αργότερα αποκτήθηκε από τον Κόμη ντε Ναρμπόν και ύστερα εντάχθηκε στη συλλογή van Cuyck, τελευταίο σταθμό του έργου πριν το Λούβρο.

Οι επιδράσεις της παραμονής του καλλιτέχνη στην Ιταλία, μεταξύ των ετών 1727 και 1731, είναι εμφανείς, κυρίως σε ό,τι αφορά την απόδοση της τρυφερής σάρκας των κοριτσιών. Η Άρτεμις, αγνή θεά του κυνηγιού, γυμνή εκτός από το διάδημά της σε σχήμα μισοφέγγαρου, ξεκουράζεται στην όχθη ενός ρυακιού. Έχοντας μόλις ολοκληρώσει το κυνήγι της, έχει εναποθέσει στο χώμα τα όπλα και τη λεία της και δροσίζεται συντροφιά με μία από τις νύμφες ακολούθους της στις παρυφές ενός δάσους.

Ο Ρενουάρ (1841-1919) δήλωσε ανοιχτά το θαυμασμό του για τον πίνακα αυτόν: «Είναι ο πρώτος πίνακας που με μάγεψε απόλυτα. Συνέχισα να τον αγαπώ σε όλη μου τη ζωή, όπως συμβαίνει με όλους τους πρώτους έρωτες».

Αρκετοί γνωστοί καλλιτέχνες φιλοτέχνησαν αντίγραφα του έργου (ο Μανέ το 1852, ο Φαντέν-Λατούρ το 1854, καθώς και άλλοι).https://el.wikipedia.org/