Μιχάλης Κ. Γριβέας - Ανελκύστε τη Σελήνη
Είδος - Διηγήματα
Εκδόσεις - Ιωλκός, Αθήνα 2019
Σελίδες - 158
Διαστάσεις - 20x14εκ
ISBN - 978-960-426-994-5,
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
«ΑΝΕΛΚΥΣΤΕ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ» είναι ο τίτλος τούτης της συλλογής 14 διηγημάτων εκ των οποίων τα 7 έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ισάριθμων φορέων.
Σε κάθε διήγημα εκτυλίσσεται μια αυτοτελής ιστορία η οποία όμως συνδέεται με τις υπόλοιπες όπως τα βαγόνια σε μια λογοτεχνική αμαξοστοιχία που κυλάει πάνω στις ράγες του μαγικού ρεαλισμού.
Το τραίνο των διηγημάτων ταξιδεύει σε μυστηριακά τοπία, διατρέχοντας πότε σήραγγες νουάρ και άλλοτε αινιγματικές γέφυρες. Σε κάθε σταθμό η έκπληξη παραφυλάει σαν λάγνα γυναίκα, οδηγώντας τον αναγνώστη στα άδυτα ενός απρόσμενου τέλους!
✦Ξεκινώντας με το διήγημα από τον τίτλο του οποίου βαφτίστηκε όλη η συλλογή, θα συγκινηθείτε με το πανανθρώπινο δράμα της μετανάστευσης.
✦Προχωρώντας θα παραδοθείτε στα ηδονικά βέλη του έρωτα και θα ψυχορραγήσετε με την παράνοια της μοναξιάς.
✦Σύντομα θα δακρύσετε με πληγές της πατρίδας όπως η οικονομική κρίση και η διχοτόμηση της Κύπρου.
✦Κάπου εκεί κοντά θ’ αντικρίσετε το φάντασμα του φασισμού και του μιλιταρισμού.
✦Ενδιαμέσως θα περιδινηθείτε ανάμεσα στην επιστήμη και τη μεταφυσική.
✦Τέλος θα ιδρώσετε καλπάζοντας ξέφρενα με τον πανδαμάτορα χρόνο και συνομιλώντας ίσως με τον Θεό…
Απόσπασμα από το διήγημα «Μαύρη νυχτερίδα»
«ΑΝΕΛΚΥΣΤΕ ΤΗ ΣΕΛΗΝΗ» είναι ο τίτλος τούτης της συλλογής 14 διηγημάτων εκ των οποίων τα 7 έχουν βραβευτεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ισάριθμων φορέων.
Σε κάθε διήγημα εκτυλίσσεται μια αυτοτελής ιστορία η οποία όμως συνδέεται με τις υπόλοιπες όπως τα βαγόνια σε μια λογοτεχνική αμαξοστοιχία που κυλάει πάνω στις ράγες του μαγικού ρεαλισμού.
Το τραίνο των διηγημάτων ταξιδεύει σε μυστηριακά τοπία, διατρέχοντας πότε σήραγγες νουάρ και άλλοτε αινιγματικές γέφυρες. Σε κάθε σταθμό η έκπληξη παραφυλάει σαν λάγνα γυναίκα, οδηγώντας τον αναγνώστη στα άδυτα ενός απρόσμενου τέλους!
✦Ξεκινώντας με το διήγημα από τον τίτλο του οποίου βαφτίστηκε όλη η συλλογή, θα συγκινηθείτε με το πανανθρώπινο δράμα της μετανάστευσης.
✦Προχωρώντας θα παραδοθείτε στα ηδονικά βέλη του έρωτα και θα ψυχορραγήσετε με την παράνοια της μοναξιάς.
✦Σύντομα θα δακρύσετε με πληγές της πατρίδας όπως η οικονομική κρίση και η διχοτόμηση της Κύπρου.
✦Κάπου εκεί κοντά θ’ αντικρίσετε το φάντασμα του φασισμού και του μιλιταρισμού.
✦Ενδιαμέσως θα περιδινηθείτε ανάμεσα στην επιστήμη και τη μεταφυσική.
✦Τέλος θα ιδρώσετε καλπάζοντας ξέφρενα με τον πανδαμάτορα χρόνο και συνομιλώντας ίσως με τον Θεό…
Απόσπασμα από το διήγημα «Μαύρη νυχτερίδα»
Γαντζωμένος στον ουρανό, από τα κρικέλια των θεών, έσκυψα στη Γη και άρπαξα μια δίκοπη κάμα από εκείνες που – αστοχώντας - είχε πετάξει το θηρίο εναντίον μου. Χωρίς στιγμή να σταματήσω το τραγούδι, έσκισα μ’ αυτήν το στήθος μου. Χώνοντας το άλλο χέρι στη πληγή ξερίζωσα την καρδιά μου και την πρόσφερα, ζεστή και παλλόμενη, θυσία στο βρικόλακα! Εκείνος διψασμένος και ετοιμοθάνατος την άρπαξε και ακαριαία την κατέβασε αμάσητη βαθειά στον οισοφάγο του. Μες την απίστευτη βουλιμία του δεν πρόσεξε όμως πως ήταν ακόμα ζωντανή!
Η καρδιά μου συνέχισε να ηχεί, χτυπώντας ρυθμικά με τις βαλβίδες της, το κονσέρτο της ζωής και της τέχνης. Κατάκλυσε με τις άλικες νότες της τα σπλάχνα του θηρίου και μπόλιασε με τη γλώσσα των ανθρώπινων θεών και το τελευταίο κύτταρο του δαιμονικού εκτρώματος.
Το τέρας δεν πέθανε, η μουσική ποτέ δεν σκοτώνει!
Το τέρας δεν πέθανε, η μουσική ποτέ δεν σκοτώνει!
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ - ΚΡΙΤΙΚΗ
Κριτική του Κώστα Καρούσου πρόεδρου της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Για το ΒΙΒΛΙΟ του ΜΙΧΑΛΗ Κ. ΓΡΙΒΕΑ «Ανελκύστε τη Σελήνη»
Ξεκινώντας το βιβλίο «Ανελκύστε τη Σελήνη» με το ομότιτλο διήγημα και τελειώνοντάς το με τη «Μαύρη νυχτερίδα» ο Μιχάλης Γριβέας, με μια υπέρμετρα διεγερτική φαντασία, θέτει τον άνθρωπο στο επίκεντρο της κοινωνικής δημιουργίας και της συμπαντικής απειρότητας, μέσα σ’ ένα φλεγόμενο, φιλοσοφικό, στοχαστικό παζλ γεγονότων, εικόνων, βιωμάτων και μνήμης. Πάντα όμως μέσα σ’ ένα πεδίο διεξόδου και κάθαρσης για τα ευρύτερα κοινωνικά πράγματα και ενδιαφέροντα της εποχής.
Βασικό στοιχείο που διατρέχει τα περισσότερα από τα 14 διηγήματα της συλλογής είναι ο χρόνος που μας προσπερνά, μας προσμετρά και μας επαναφέρει όπως στο «Μάτι του Θεού» τη «Σκυταλοδρομία του χρόνου» το «Απατηλό εικοσιτέσσερα» κά. Ο συγγραφέας συνδέει επιμελημένα την γέννηση με το χώρο, το μηδέν και το θάνατο, τονίζοντας την αέναη αλληλογέννηση ζωής και θανάτου, στο χρόνο και στο χώρο της αιωνιότητας, της σιωπής, της νεότητας, του γήρατος, της απειρότητας, της εντοπιότητας και της υπερκοσμιότητας. Πάντα με μια αλληλουχία των πραγμάτων μέσα μας, συνδεδεμένα με τη την αδιάσειστη και την αναλλοίωτη μουσική ροή του χρόνου.
Σημαντική θέση κατέχουν η ανθρώπινη καταγωγή και ο προορισμός του ανθρώπου που κινούν τα νήματα του βιβλίου. Γράφει στην «Τάφρο»: «Ήταν η εξαίρεση, μόνο και μόνο για να μας θυμίζει, ότι, σ’ οποιαδήποτε γωνιά του σύμπαντος, ακόμα και στην τάφρο, υπάρχει και το αλλού». Ο άνθρωπος, σε μια διαχρονική συμπόρευση συμπαντικής αγωνίας αναζητά πάντα την έσω Ιθάκη…
Στον «Γυάλινο Ωκεανό» του facebook, εύστοχα, τα σπασμένα γυαλιά επικρίνουν την ολισθηρότητα μιας ύστατης επικοινωνίας, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, σ’ ένα πλήθος ανεπίκαιρης κι απελπισμένης επικοινωνίας.
Ο «Δαίμων μοναξιά» φέρνει στο βιβλίο ένα λαγαρό πνεύμα δροσιάς και λογοτεχνικής ωραιότητας, αφού ο συγγραφέας ξετυλίγει συχνά-πυκνά μια έντονα λυρική ποιητικότητα. Το σφρίγος της γλώσσας εδώ έρχεται να ικανοποιήσει τη δαιμονική απήχηση που έχει στις μέρες μας ο μη ελεγχόμενος ερωτικός οίστρος. Ο χωρίς όρια ανθρώπινος πόθος - χωρίς περιστολές και εσωτερικούς φραγμούς - απόρροια του κοινωνικού άλγους της μοναξιάς.
Και στα υπόλοιπα διηγήματα, ο Μ. Γριβέας, δημιουργεί μια ηθελημένη αφαίρεση γεγονότων –της διήγησης– επιδιώκοντας να δώσει στον αναγνώστη όλη την επικεντρωμένη του προσοχή στο συναίσθημα, στην έκρηξη που περικλείει προφανώς ένα έγκλειστο μήνυμα ζωής, που εμφανίστηκε ξαφνικά, ανατρέποντας την καθημερινότητα. Εισχωρεί στο έργο του, με μια μοναδικότητα ψυχογράφησης των ηρώων, που δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ταυτιστεί - έμμεσα ή άμεσα – με το δικό του συναίσθημα, μνήμη και κάθαρση.
Εδώ οφείλω να επισημάνω ως βασικό στοιχείο της συλλογής την έντονη αλληλοσχέση των διηγημάτων του βιβλίου, ως το ένα να συμπληρώνει και να επεξηγεί το άλλο. Είναι πιστεύω ο βασικός μοχλός – αυτή η αλληλοσχέση – να δει ο αναγνώστης πολύ σφαιρικά και ενωτικά τα διαπλεκόμενα συναισθήματα, την πιθανή ψυχική εξίσωση στη ζωή και την ερωτεύσιμη – θα ’λεγα – πραγμάτωσή τους.
Κριτική του Κώστα Καρούσου πρόεδρου της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Για το ΒΙΒΛΙΟ του ΜΙΧΑΛΗ Κ. ΓΡΙΒΕΑ «Ανελκύστε τη Σελήνη»
Ξεκινώντας το βιβλίο «Ανελκύστε τη Σελήνη» με το ομότιτλο διήγημα και τελειώνοντάς το με τη «Μαύρη νυχτερίδα» ο Μιχάλης Γριβέας, με μια υπέρμετρα διεγερτική φαντασία, θέτει τον άνθρωπο στο επίκεντρο της κοινωνικής δημιουργίας και της συμπαντικής απειρότητας, μέσα σ’ ένα φλεγόμενο, φιλοσοφικό, στοχαστικό παζλ γεγονότων, εικόνων, βιωμάτων και μνήμης. Πάντα όμως μέσα σ’ ένα πεδίο διεξόδου και κάθαρσης για τα ευρύτερα κοινωνικά πράγματα και ενδιαφέροντα της εποχής.
Βασικό στοιχείο που διατρέχει τα περισσότερα από τα 14 διηγήματα της συλλογής είναι ο χρόνος που μας προσπερνά, μας προσμετρά και μας επαναφέρει όπως στο «Μάτι του Θεού» τη «Σκυταλοδρομία του χρόνου» το «Απατηλό εικοσιτέσσερα» κά. Ο συγγραφέας συνδέει επιμελημένα την γέννηση με το χώρο, το μηδέν και το θάνατο, τονίζοντας την αέναη αλληλογέννηση ζωής και θανάτου, στο χρόνο και στο χώρο της αιωνιότητας, της σιωπής, της νεότητας, του γήρατος, της απειρότητας, της εντοπιότητας και της υπερκοσμιότητας. Πάντα με μια αλληλουχία των πραγμάτων μέσα μας, συνδεδεμένα με τη την αδιάσειστη και την αναλλοίωτη μουσική ροή του χρόνου.
Σημαντική θέση κατέχουν η ανθρώπινη καταγωγή και ο προορισμός του ανθρώπου που κινούν τα νήματα του βιβλίου. Γράφει στην «Τάφρο»: «Ήταν η εξαίρεση, μόνο και μόνο για να μας θυμίζει, ότι, σ’ οποιαδήποτε γωνιά του σύμπαντος, ακόμα και στην τάφρο, υπάρχει και το αλλού». Ο άνθρωπος, σε μια διαχρονική συμπόρευση συμπαντικής αγωνίας αναζητά πάντα την έσω Ιθάκη…
Στον «Γυάλινο Ωκεανό» του facebook, εύστοχα, τα σπασμένα γυαλιά επικρίνουν την ολισθηρότητα μιας ύστατης επικοινωνίας, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα, σ’ ένα πλήθος ανεπίκαιρης κι απελπισμένης επικοινωνίας.
Ο «Δαίμων μοναξιά» φέρνει στο βιβλίο ένα λαγαρό πνεύμα δροσιάς και λογοτεχνικής ωραιότητας, αφού ο συγγραφέας ξετυλίγει συχνά-πυκνά μια έντονα λυρική ποιητικότητα. Το σφρίγος της γλώσσας εδώ έρχεται να ικανοποιήσει τη δαιμονική απήχηση που έχει στις μέρες μας ο μη ελεγχόμενος ερωτικός οίστρος. Ο χωρίς όρια ανθρώπινος πόθος - χωρίς περιστολές και εσωτερικούς φραγμούς - απόρροια του κοινωνικού άλγους της μοναξιάς.
Και στα υπόλοιπα διηγήματα, ο Μ. Γριβέας, δημιουργεί μια ηθελημένη αφαίρεση γεγονότων –της διήγησης– επιδιώκοντας να δώσει στον αναγνώστη όλη την επικεντρωμένη του προσοχή στο συναίσθημα, στην έκρηξη που περικλείει προφανώς ένα έγκλειστο μήνυμα ζωής, που εμφανίστηκε ξαφνικά, ανατρέποντας την καθημερινότητα. Εισχωρεί στο έργο του, με μια μοναδικότητα ψυχογράφησης των ηρώων, που δίνει τη δυνατότητα στον αναγνώστη να ταυτιστεί - έμμεσα ή άμεσα – με το δικό του συναίσθημα, μνήμη και κάθαρση.
Εδώ οφείλω να επισημάνω ως βασικό στοιχείο της συλλογής την έντονη αλληλοσχέση των διηγημάτων του βιβλίου, ως το ένα να συμπληρώνει και να επεξηγεί το άλλο. Είναι πιστεύω ο βασικός μοχλός – αυτή η αλληλοσχέση – να δει ο αναγνώστης πολύ σφαιρικά και ενωτικά τα διαπλεκόμενα συναισθήματα, την πιθανή ψυχική εξίσωση στη ζωή και την ερωτεύσιμη – θα ’λεγα – πραγμάτωσή τους.
Θεωρώ
όμως πρέπει να τονίσω - ως κατακλείδα - το ιδιαίτερο ύφος του συγγραφέα
που με εξαιρετική επιτυχία παντρεύει το κοινωνικό γίγνεσθαι και το
προσωπικό βίωμα μεταξύ φαντασίωσης, οράματος και πραγματικότητας. Αυτό
είναι και το ιδιότυπο στοιχείο του έργου του που το κάνει να ξεχωρίζει !
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ο Μιχάλης Γριβέας του Κωνσταντίνου είναι συγγραφέας μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα και κατοικεί στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Είναι παντρεμένος με την Μανίνα Μπαζαίου και πατέρας του Κωνσταντίνου και της Χρυσάνθης.
Σπούδασε στο τμήμα Τοπογράφων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές Περιφερειακής Ανάπτυξης (χωροταξίας) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα.
Εργάστηκε ως μελετητής Τοπογράφος μηχανικός – χωροτάκτης.
Ασχολείται με την λογοτεχνία εδώ και αρκετά χρόνια.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
Έντεκα έργα του (μυθιστορήματα – νουβέλες – διηγήματα) έχουν διακριθεί(τέσσερα Α’ βραβεία) σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κερατσίνι, Κύπρο, Λάρισα, Καλλιθέα& Χανιά.
ΒΙΒΛΙΑ :
1. «Ανελκύστε τη Σελήνη»,ΣυλλογήΔιηγημάτων,2018, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ».
2. «Άκρον», μυθιστόρημα,2016, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ».
3. «Ο θεός της ρουλέτας», μυθιστόρημα,2015 & Β’ έκδοση 2017, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ»
4. «Η γυάλα», μυθιστόρημα,2014, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ».
Αθήνα 6/5/2019
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ
Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ
Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών
Ο Μιχάλης Γριβέας του Κωνσταντίνου είναι συγγραφέας μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών.
Γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα και κατοικεί στην Αγία Παρασκευή Αττικής. Είναι παντρεμένος με την Μανίνα Μπαζαίου και πατέρας του Κωνσταντίνου και της Χρυσάνθης.
Σπούδασε στο τμήμα Τοπογράφων Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.
Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές Περιφερειακής Ανάπτυξης (χωροταξίας) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο στην Αθήνα.
Εργάστηκε ως μελετητής Τοπογράφος μηχανικός – χωροτάκτης.
Ασχολείται με την λογοτεχνία εδώ και αρκετά χρόνια.
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ:
Έντεκα έργα του (μυθιστορήματα – νουβέλες – διηγήματα) έχουν διακριθεί(τέσσερα Α’ βραβεία) σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κερατσίνι, Κύπρο, Λάρισα, Καλλιθέα& Χανιά.
ΒΙΒΛΙΑ :
1. «Ανελκύστε τη Σελήνη»,ΣυλλογήΔιηγημάτων,2018, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ».
2. «Άκρον», μυθιστόρημα,2016, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ».
3. «Ο θεός της ρουλέτας», μυθιστόρημα,2015 & Β’ έκδοση 2017, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ»
4. «Η γυάλα», μυθιστόρημα,2014, εκδοτικός οίκος «ΙΩΛΚΟΣ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου