Μύρια σύννεφα
Νυχτώσανε τη μέρα
Διψούσε η γη...
·
Το μαύρο η πνοή μου
Το γαλάζιο, ψυχής άγγιγμα
Το πράσινο καρδιάς ελπίδα
Το κίτρινο ό,τι αγάπησα
Το μωβ αφής τρυφεράδα
Το λευκό των ματιών ξάφνιασμα
Βιαστικό το φως ήταν
Στο μαύρο μου όμως ανασαίνω
Όλα τα χρώματα κρυμμένα μέσα του
Στις πτυχές του! στις γωνιές του!
Γλιστρώντας στο σατέν του,
ξέρεις, ποιό χρώμα αγκάλιαζεις....
·
Ρόδου άνθισμα
Στου ονείρου το μαύρο
τ’άρωμα κράτα .....
...a.n.
Η φωτογραφία είναι από https://ru.depositphotos.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου