ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ " Λες και μιλούσε τη σιωπή του....."

Ανένταχτη στο φως ,φιλούσε το σκοτάδι στα μάτια .... 

Καταδικασμένη αιώνες να διαβάζει παρατημένους χάρτες
κρυμμένων θησαυρών σε ξεχασμένες κρύπτες που άνοιγαν
μόνο με σκουριασμένα κλειδιά και οξειδωμένα
σίδερα,μάρτυρες υγρών καιρών .

Από το ίδιο εκείνο χέρι που ζωγράφισε στη μια άκρη τον
βορρά και στην άλλη το νότο του , που απίθωσε
την τελευταία ικμάδα της δύναμης του σε ένα ταξίδι αέναο και
μάτωσε τα χέρια του δοκιμάζοντας τους μαγικούς
συνδυασμούς της ευτυχίας περίμενε ένα θαύμα . .

Περίμενε . .

Στα πόδια της ένα μπουκέτο ριγμένα κόκκινα
τριαντάφυλλα..

Μ εις τον κύβο