Πίνακας :Ivan Goriushkin-Skoropudov – Falling Leaves |
Τα φύλλα πάλι κοκκίνισαν,
όπως το αίμα, της πληγής,
που ρέει μέσα από ανθρώπων καταστάσεις…
αυτές που αφήσαμε χαμένες να φύγουνε το καλοκαίρι.
Δεσπόζεις
μα για πόσο; Και προς τι;
Το σκέφτεσαι συχνά
ή άρχισες να το φοβάσαι;
Τα φύλλα πέφτουν
Κι η μνήμη νοσταλγεί
Ότι απομένει
Είναι για σένα
Απ τα χαμένα
Τα σβησμένα…
Βήματα, όχι ανώφελα, ακατανόητα,
Περαστικά…
Κύκλος, είναι το σύνθημα μας…
στην εποχή της Πτώσης… των Πηγάσων…
Στην εποχή της καταρράκωσης της Ανθρωπιάς…
Ελισάβετ Μαουσίδου .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου