Είχε διατροφή τρανταχτή,
και μια μεζονέτα με αυλή.
ποια θα ήθελε να ξαναπαντρευτεί;
δεν είχε βλέπεις και παιδί.
Ήταν τσαχπίνα πολύ,
φορούσε μπορντό ζαρτιέρες
και ασορτί βρακί.
ζούσε τώρα την δική της ζωή,
το όνειρο της πριν παντρευτεί
ήξερε παιχνίδια πολλά
μπορούσε να 'ναι δούλα και κυρά
είχε περιβόλι καρδιά,
με μιαν ολάνθιστη αχλαδιά...
θερμό ταπεραμέντο
για να μείνεις φαλιμέντο..
της άρεσαν τα τεκνά.
φανταράκια ζωηρά, και φοιτιτούδια ζουμερά
τέτοια γυναίκα κρίμα -αλί και τρισαλί-
μόνη κυκλοφορεί.
με το καρότσι στη λαϊκή.
ένας παλικαράς την είδε,
στο σούπερ μάρκετ καθώς πήγε,
της το παίζει αδιάφορος πολύ,
κι αυτή παριστά τη ντροπαλή.
Της λέει ότι είναι ποιητής,
πως έχει στο νου του μια θολούρα,
της μιλά για την δική του μοναξιά,
και τη φλομώνει στην κουλτούρα.
σε μια βόλτα στην ακρογιαλιά.
στο αυτί της λέει ψιθυριστά
{τώρα ξέρεις τα πάντα για μένα,
που 'χω την οδοντόβουρτσα,
και που φυλώ τη χτένα],
της δίνει καυτά φιλιά.
κι αυτή αλυκώνει σα του Πάσχα τα αυγά.
Ο ποιητής έχει κότσια πολλά,
σπάλα, ψαρονέφρι και λοιπά,
της συμπεριφέρθηκε μια χαρά
κι αυτή για πάρτη του έμαθε πιάνο και γαλλικά.
24/9 /2015
ΣΟΦΙΑ ΣΚΟΥΛΙΚΑ -ΒΕΛΛΟΥ -ΕΥΡ.ΔΡΑΤΣΕΛΟΣ {Evri Drat }
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου