Mε σεβασμό στην παράδοση αναβίωσε ο παραδοσιακός γάμος των Αρκάδων
Το περασμένο Σάββατο (12 Σεπτέμβρη) βράδυ στο Αρτεμίσιο (Κακούρι) Αρκαδίας το Λύκειον των Ελληνίδων παράρτημα Τρίπολης αναβίωσε με τους χορευτές και τις χορεύτριες του, τον Παραδοσιακό Αρκαδικό Γάμο με σκηνοθεσία του Γεράσιμου Βάκρου, με καλλιτεχνική επιμέλεια της Ελένη Κέζα και με την επιμέλεια των παραδοσιακών τραγουδιών, της Ιωάννας Καπόγιαννη.
Ήταν μια ιδιαίτερη βραδυά όπου με σεβασμό στην παράδοση αναβίωσε ο παραδοσιακός γάμος των Αρκάδων μέσα από την μακραίωνη παράδοσή μας. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν πρόδηλη, καθώς τραγούδησε τα τραγούδια της παράστασης ενώ οι χορευτές και οι χορεύτριες τον κερνούσαν τσίπουρο και λιχουδιές αφού οι θεατές δεν ήταν παρά οι καλεσμένοι στον γάμο!
Ίσως ο πιο σημαντικός σταθμός στη ζωή του ανθρώπου, ο γάμος, ένα μυστήριο της εκκλησίας μας και μια τελετή με αρχή , μέση και τέλος που χαρακτηρίζεται από ήθη και έθιμα, εκείνα που οι προγονοί μας τηρούσαν ευλαβικά.
Ο γάμος, ένα γεγονός σημαντικό και για την κοινωνία και βέβαια πρώτιστα για το ζευγάρι.
Η αρχή γινόταν με το «προξενιό» και τελείωνε με τα «πιστρόφια».
Όλα τελούνταν με απόλυτη τελετουργία που κανείς δε μπορούσε να παρακάμψει και καθρέφτιζε τις ηθικές αρχές και αξίες της εποχής αλλά και αρχέγονες δοξασίες . Ο γάμος γινόταν συνήθως την Άνοιξη ,μετά τη Σαρακοστή του Πάσχα ,και αργά το καλοκαίρι πριν τη σπορά και τον τρύγο και πάντα Κυριακή .Μετά το προξενιό ακολουθούσε ο αρραβώνας ,που βοηθούσε στην καλύτερη γνωριμία του ζευγαριού και οριζόταν και η ημερομηνία του γάμου.
Οι προετοιμασίες του γάμου διαρκούσαν μια εβδομάδα .Την προηγούμενη Κυριακή έστελναν τα καλέσματα του γάμου: σε ένα κομματάκι λαδόκολλα τύλιγαν ένα γαρύφαλλο για την αγάπη ,ένα ζαχαρωτό για τη γλυκιά ζωή και ένα ρεβύθι για την ευγονία και καλούσαν όλο το χωριό. Την Πέμπτη το σόι του γαμπρού πήγαινε στο σπίτι της νύφης για να πάρει τα προικιά . Το Σάββατο γινόταν το γλέντι του γάμου από το κάθε σόι στο σπίτι του. Την Κυριακή έφτανε η μεγάλη μέρα με κυρίαρχα στοιχεία το ξύρισμα του γαμπρού και το στόλισμα της νύφης .Μετά την τελετή ακολουθούσε το μέλωμα της νύφης από την πεθερά και γλέντι με όργανα στο σπίτι του γαμπρού.
«και εκείνους που ο Θεός ένωσε, άνθρωπος δε μπορεί να χωρίσει»
κείμενο: Ελένη Κέζα - Γ.Δ. Αναγνώστου
φωτογραφίες: Γ.Δ. Αναγνώστου
Δείτε το βίντεο εδώ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ - Γ.Δ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
- www.kalimera-arkadia.gr
Mε σεβασμό στην παράδοση αναβίωσε ο παραδοσιακός γάμος των Αρκάδων
Το περασμένο Σάββατο (12 Σεπτέμβρη) βράδυ στο Αρτεμίσιο (Κακούρι) Αρκαδίας το Λύκειον των Ελληνίδων παράρτημα Τρίπολης αναβίωσε με τους χορευτές και τις χορεύτριες του, τον Παραδοσιακό Αρκαδικό Γάμο με σκηνοθεσία του Γεράσιμου Βάκρου, με καλλιτεχνική επιμέλεια της Ελένη Κέζα και με την επιμέλεια των παραδοσιακών τραγουδιών, της Ιωάννας Καπόγιαννη.
Ήταν μια ιδιαίτερη βραδυά όπου με σεβασμό στην παράδοση αναβίωσε ο παραδοσιακός γάμος των Αρκάδων μέσα από την μακραίωνη παράδοσή μας. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν πρόδηλη, καθώς τραγούδησε τα τραγούδια της παράστασης ενώ οι χορευτές και οι χορεύτριες τον κερνούσαν τσίπουρο και λιχουδιές αφού οι θεατές δεν ήταν παρά οι καλεσμένοι στον γάμο!
Ίσως ο πιο σημαντικός σταθμός στη ζωή του ανθρώπου, ο γάμος, ένα μυστήριο της εκκλησίας μας και μια τελετή με αρχή , μέση και τέλος που χαρακτηρίζεται από ήθη και έθιμα, εκείνα που οι προγονοί μας τηρούσαν ευλαβικά.
Ο γάμος, ένα γεγονός σημαντικό και για την κοινωνία και βέβαια πρώτιστα για το ζευγάρι.
Η αρχή γινόταν με το «προξενιό» και τελείωνε με τα «πιστρόφια».
Όλα τελούνταν με απόλυτη τελετουργία που κανείς δε μπορούσε να παρακάμψει και καθρέφτιζε τις ηθικές αρχές και αξίες της εποχής αλλά και αρχέγονες δοξασίες . Ο γάμος γινόταν συνήθως την Άνοιξη ,μετά τη Σαρακοστή του Πάσχα ,και αργά το καλοκαίρι πριν τη σπορά και τον τρύγο και πάντα Κυριακή .Μετά το προξενιό ακολουθούσε ο αρραβώνας ,που βοηθούσε στην καλύτερη γνωριμία του ζευγαριού και οριζόταν και η ημερομηνία του γάμου.
Οι προετοιμασίες του γάμου διαρκούσαν μια εβδομάδα .Την προηγούμενη Κυριακή έστελναν τα καλέσματα του γάμου: σε ένα κομματάκι λαδόκολλα τύλιγαν ένα γαρύφαλλο για την αγάπη ,ένα ζαχαρωτό για τη γλυκιά ζωή και ένα ρεβύθι για την ευγονία και καλούσαν όλο το χωριό. Την Πέμπτη το σόι του γαμπρού πήγαινε στο σπίτι της νύφης για να πάρει τα προικιά . Το Σάββατο γινόταν το γλέντι του γάμου από το κάθε σόι στο σπίτι του. Την Κυριακή έφτανε η μεγάλη μέρα με κυρίαρχα στοιχεία το ξύρισμα του γαμπρού και το στόλισμα της νύφης .Μετά την τελετή ακολουθούσε το μέλωμα της νύφης από την πεθερά και γλέντι με όργανα στο σπίτι του γαμπρού.
«και εκείνους που ο Θεός ένωσε, άνθρωπος δε μπορεί να χωρίσει»
κείμενο: Ελένη Κέζα - Γ.Δ. Αναγνώστου
φωτογραφίες: Γ.Δ. Αναγνώστου
Δείτε το βίντεο εδώ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ - Γ.Δ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
- www.kalimera-arkadia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου