Μία θάλασσα αγριεμένη έχω μέσα μου.
Η μνήμη πιστό σκυλί που ουρλιάζει σε μέρες θανάτου.
Έπαψε ο φάρος να αναβοσβήνει.
Χαρτοπόλεμος οι σκέψεις.
Ο σταυρός του Γολγοθά έτοιμος πάλι να υψωθεί .
Προδομένες σκιές περιβάλουν το χώρο .
Ξεχασμένη ξεψυχά η συγχώρεση
και συ καμαρώνεις για την ομπρέλα σου που είναι στεγνή.
Εγώ πάλι όχι.
Δε σε είδα στη μπόρα.
Δε σ' αντάμωσα στη βροχή
κι όταν φυσούσε η σκόνη μ΄ανάγκασε να κλείσω τα μάτια.
Μια θάλασσα αγριεμένη έχω μέσα μου -
Μια θάλασσα αγριεμένη έχω μέσα μου -
Πλοίο δεν ταξιδεύει.
Μα αν το θες - Τη φαντασία μου ναυλώνω για την πατρίδα σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου