ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΓΑΛΙΑΝΔΡΑ " Της Μοίρας αποτυπώματα "

Ξεκρέμασα το φεγγάρι και το κρέμασα στο λαιμό σου. 

Τρύγησα όλα τ' αστέρια και τα στρίμωξα στα μάτια σου. 

Φυλάκισα τον ήλιο και τον έκλεισα στο στήθος σου. 

Μάζεψα απ' τις θάλλασες τ' αλάτι και τ' ακούμπησα
μπρός στα πόδια σου. 

Έκλεψα το νέκταρ από τις μέλισσες και στο φερα σε ένα
πυθάρι. 

Θέρισα όλα τα στάχυα και σου 'στρωσα να κοιμηθείς. 

Ξερίζωσα όλους τους κορμούς και σου 'φταξα κάστρο
ψηλό κ απόρθητο.
Μήνυσα στ' άγρια θηρία να στέκουν πιστοί φρουροί στο
πλευρό σου.

Και τώρα...Ήσυχη... Απολαμβάνω την μεγαλόπρεπη
παρουσία σου μέσα μου. 

Κι άπο βάρυπνη σκιά, μετουσιώνομαι σε ροδόπεπλη κόρη
με τα αποτυπώματα 

                     της μοίρας για σκήπτρο μου...

Χριστίνα Γαλιάνδρα