Επιμέλεια - Γιάννης Δημάκης
Στην αρχαία Ελλάδα τα έπαθλα των αθλητικών αγώνων ήταν ηθικά ή υλικά.
Οι τοπικοί αγώνες πρόσφεραν κυρίως υλικά έπαθλα στους νικητές, γι’ αυτό και λέγονταν χρηματίτες.
Στους τέσσερις μεγάλους πανελλήνιους αγώνες, όμως, η νίκη είχε ηθικό αντίκρισμα. Το έπαθλο ήταν ένα στεφάνι φτιαγμένο από κάποιο συμβολικό δένδρο ή φυτό, γι’ αυτό και οι αγώνες αυτοί ονομάζονταν στεφανίτες.
Στους Ολυμπιακούς αγώνες, τέλος, μετά από την 7η Ολυμπιάδα το 752 π.Χ., το έπαθλο ήταν ο κότινος, ένα στεφάνι από κλαδί της ιερής αγριελιάς που βρισκόταν κοντά στο ναό του Δία και το οποίο και αποτελούσε τη μεγαλύτερη τιμή για κάθε αθλητή.
Στα Πύθια των Δελφών, το στεφάνι ήταν φτιαγμένο από δάφνη, το αγαπημένο φυτό του Απόλλωνα,
Στα Νέμεα, ήταν κατασκευασμένο από αγριοσέλινο, που πάνω του είχε πεθάνει ο Οφέλτης, το τιμώμενο μυθικό βρέφος των αγώνων.
Στα Ίσθμια, τα έπαθλα ήταν φτιαγμένα από πεύκο και αγριοσέλινοπου θύμιζαν, με τον πένθιμο συμβολισμό τους, πως οι αγώνες ήταν αφιερωμένοι σ’ ένα νεκρό παιδί, τον Μελικέρτη.
Οι χρηματίτες αγώνες ανάγονται στην ομηρική εποχή και στην Ιλιάδα, οι νικητές των νεκρικών αγώνων προς τιμήν τουΠατρόκλου βραβεύονται με αγγεία και πολύτιμα μέταλλα. Αργότερα, οι Πινδαρικές ωδές μας πληροφορούν για το είδος των επάθλων σε πολλούς τοπικούς αγώνες:
στα Ηραία του Άργους, Ασπίδες
στα Ελευσίνια, δημητριακά
στα Μεγάλα Παναθήναια αμφορείς με ιερό λάδι και
στη Λακωνία μάλλινοι χιτώνες…
Από το 600 π.Χ., ωστόσο, αρκετές πόλεις καθιέρωσαν χρηματικές αμοιβές για τους νικητές στους στεφανίτες αγώνες. Έτσι η Αθήνα πρόσφερε 500 δραχμές σε κάθε ολυμπιονίκη – το ετήσιο εισόδημα δηλ. ενός πλούσιου πολίτη - και 100 δραχμές σε κάθε νικητή των Ισθμίων, προσφέροντας τους, επιπλέον, πλήρη φορολογική απαλλαγή.
ΠΗΓΕΣ......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου