"Πατούσε βιαστικός τα -πρώτα- σκαλοπάτια ο Σεπτέμβρης
μας, μόνος και μελαγχολικός όπως πάντα/
γκριζαρισμένος, με τα σύννεφα του απλωμένα -μα τόσο ακατάστατα- στον ορίζοντα/
σε λίγο τα φύλλα, στρώμα θα γίνονται, καθώς θα κιτρινίζουν χρυσαφίζοντας στις σταγόνες της βροχής/
το καλοκαίρι, έκλεισε την πόρτα, όμως κάπου πάλι γυρίζει κι ερωτεύεται/
μαζί του κι εμείς, προσηλωμένοι, σε μια καρδιά αγαπημένη".
Γιάννης Βέλλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου