Γράφει ο Γιάννης Δημάκης
Την ιστορία μελέτα παιδί μου, γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο.(Ιπποκράτης)
Την ιστορία μελέτα παιδί μου, γιατί έτσι όχι μόνο τον εαυτό σου και τη ζωή σου θα κάμεις ένδοξη και χρήσιμη στην ανθρώπινη κοινωνία, αλλά και το μυαλό σου οξυδερκέστερο και διαυγέστερο.(Ιπποκράτης)
«το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό, ό,τι είνα ιαληθινό» ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Είναι βέβαιο, ότι η ελληνική ιστορία έχει γραφτεί στρεβλωμένα κι έτσι την έχουμε μάθει γενιές και γενιές Ελλήνων. Το πιο χαρακτηριστικό σημείο είναι, ότι έχουμε ηρωοποιήσει και τιμάμε πρόσωπα, τα οποία σαφώς και δεν άξιζαν τέτοια τιμή. Πρόσωπα που είχαν - αν μη τι άλλο- θολό ή σκοτεινό παρελθόν και ζωή που επ' ουδενί μπορούν να χαρακτηριστούν ήρωες. Η δε πολιτική ζωή τους, ήταν πλήρης ιδιοτέλειας που ...χαρακτηρίστηκε ηρωισμός!.Θα επιχειρήσουμε μια όσο το δυνατόν πιο εμπεριστατωμένη καταγραφή κάποιων από εκείνους που η ιστορία μας καταγράφει ως ήρωες παραθέτοντας οσα πιο πολλά στοιχεία μπορούμε.Για τον κάθε ιστορικό πρόσωπο θα παραθέτουμε τα αρνητικά σχόλια που έχουν γραφτεί για κάποια ενέργεια του αλλα και για το ίδιο γεγονός τα θετικά σχόλια αν υπάρχουν. Δεν έχουμε πρόθεση να απομυθοποιήσουμε κανέναν, παρά μόνο να μπορέσουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι η ιστορία που μας διδάσκουν έχει πάμπολλες στρεβλώσεις και αναλήθειες.
...................................................................................................................................................
Ο Ιωάννης Κωλέττης (1773 ή 1774 - 31 Αυγούστου 1847) ήταν Έλληνας πολιτικός την εποχή της Επανάστασης του 1821. Υπήρξε ιδρυτής του Κόμματος της Φουστανέλας ή Γαλλικού Κόμματος, όπως επικράτησε να λέγεται, και πρώτος Πρωθυπουργός της Ελλάδας.Ο Κωλέττης είναι μια από τις πλέον αμφιλεγόμενες πολιτικές προσωπικότητες της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Ιωάννης Κωλέττης
1780 ή 1784:
Γεννήθηκε στο χωριό Συρράκο των Ιωαννίνων , όπου και φοίτησε στο τοπικό σχολείο.
Εμπορο ήθελε να τον κάνει ο πατέρας του, έγινε γιατρός. Με προτροπή και οικονομική ενίσχυση του θείου του , Γεωργίου Τουρτούρη, μετέβη στην Πίζα της Ιταλίας όπου παρέμεινε 7 χρόνια σπουδάζοντας ιατρική και ήλθε σε επαφή με τις επαναστατικές ιδέες που κυκλοφορούσαν εκείνα τα χρόνια στους φοιτητικούς κύκλους.Εκεί συνδέθηκε με στενή φιλία με τον λόγιο κληρικό Θεόφιλο Καΐρη ( 1784 -1853) ήταν κορυφαίος νεοέλληνας διαφωτιστής, φιλόσοφος, διδάσκαλος του Γένους και πολιτικός.), τον οποίο αργότερα υπερασπίστηκε σθεναρά στις εναντίον του διώξεις.
1813.
Γύρισε γιατρός στα Γιάννενα το 1813 και πολύ σύντομα έγινε γιατρός προσωπικός του Μουχτάρ πασά, πρώτου γιού του Αλή. Το ότι ήταν καλός γιατρός μας το βεβαιώνει και ο Άγγλος περιηγητής Χόλαντ που είχε περάσει κείνα τα χρόνια από τα Γιάννενα. Το 1819 έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας, εξασφαλίζοντας με τη θέση του τη μύηση στο επαναστατικό εγχείρημα σημαντικών Ελλήνων στρατιωτικών, οι οποίοι υπηρετούσαν στις δυνάμεις του Αλή πασά.
1820:
Μετά την εκδήλωση της σύγκρουσης του Αλή πασά με τον Σουλτάνο, ο Κωλέττης εγκατέλειψε τα Ιωάννινα και κατέφυγε στο Συρράκο.
1821:
Οργάνωσε επαναστατική κίνηση στα χωριά της Ηπείρου εναντίον των Τούρκων, η οποία, όμως, απέτυχε. Η αποτυχία του εγχειρήματός τους οδήγησε στην καταστροφή των δύο κωμοπόλεων και στην καταφυγή του Κωλέττη στο Μεσολόγγι και από εκεί στην Πελοπόννησο.
1822:
Στο Μοριά έφτασε το φθινόπωρο του 1821. Στις 22 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, έγινε στην Επίδαυρο η Εθνοσυνέλευση όπου ο Κωλέττης έκανε μεγάλη εντύπωση στους πληρεξούσιους. Το μεγαλόπρεπο και επιβλητικό παράστημα του, η πραότητα του, η ψυχραιμία του, η εγκαρδιότητα που έδειχνε σε όλους, οι πολιτισμένοι τρόποι του, τον βοήθησαν να επιβληθεί σαν μια από τις ξεχωριστές φυσιογνωμίες.
Στην Α’ Εθνοσυνέλευση στην Πιάδα, κοντά στην παλαιά Επίδαυρο ορίστηκε μέλος της Επιτροπής για τη σύνταξη "Προσωρινού Πολιτεύματος", το οποίο ψηφίστηκε την 1η Ιανουαρίου 1822. Η Εθνοσυνέλευση ανακήρυξε Πρόεδρο του Νομοτελεστικού Σώματος τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, που προσέφερε στον Κωλέττη τη θέση του Μινίστρου (Υπουργού) των Εσωτερικών, ενώ για μικρό διάστημα ανέλαβε και τη θέση του Μινίστρου των Στρατιωτικών,υπουργός κι εκλαμπρότατος. Έτσι προσφωνούνταν τότε οι μινίστροι. Προσωρινά έγινε και μινίστρος του πολέμου στη θέση του Νότη Μπότσαρη.
1823:
Μετά τον παραγκωνισμό του από την κυβέρνηση που σχηματίστηκε κατά τη Β΄ Εθνοσυνέλευση του Άστρους, διορίστηκε έπαρχος (πολιτικός διοικητής) της Εύβοιας. Εκεί ασχολήθηκε κυρίως με τον προσεταιρισμό οπλαρχηγών και πολιτικών παραγόντων της Στερεάς Ελλάδας με απώτερο σκοπό να τους χρησιμοποιήσει για την υλοποίηση των πολιτικών του φιλοδοξιών στο μέλλον.
1823-1825:
Μετά την εκδίωξη από το Ναύπλιο των "πολιτικών" από τους Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, ο Κωλέττης συμμετείχε στη νέα διοίκηση του Κρανιδίου υπό τον Γεώργιο Κουντουριώτη. Σε αυτή ανέλαβε τη στελέχωση στρατεύματος, το οποίο θα χρησιμοποιούταν στη διαμάχη με τους "στρατιωτικούς". Οι δυνάμεις της Διοίκησης του Κρανιδίου, επονομαζόμενες κυβερνητικές, νίκησαν εύκολα το στρατό του Κολοκοτρώνη, επιβάλλοντας την εξουσία των Κουντουριώτη, Μαυροκορδάτου, Κωλέττη.
Στους εμφυλίους πόλεμους που ακολούθησαν και που ήταν δικά του δημιουργήματα ο Κωλέττης τάχθηκε με τον Γ. Κουντουριώτη και χρησιμοποιώντας Ρουμελιώτες οπλαρχηγούς υπό την καθοδήγηση του Μινίστρου Κωλέττη κατανίκησε τους αντιπάλους της Κυβέρνησης και επέβαλε την τάξη,οδηγώντας στη φυλακή προσωπικότητες του Αγώνα όπως ο Κολοκοτρώνης και ο Κανέλλος Δεληγιάννης. Η εισβολή των τουρκοαιγυπτιακών στρατευμάτων στον Μωριά, εντούτοις, ανάγκασε την κυβέρνηση να τους απελευθερώσει, αναθέτοντας στον Κολοκοτρώνη την αρχιστρατηγία.
Όταν ο Μοριάς καίγονταν από τον Ιμπραήμ πασά, ο λαός σφάζονταν από τους αραπάδες, ο Κωλέτης κουβέντιαζε με Γάλλους φιλέλληνες να έλθει κανένας δούκας Γάλλος, να βασιλέψει το τόπο.
Φρόντιζε πάντα να ρίχνει λάδι στη φωτιά. Γράφει στο Κουντουριώτη με σκοπό να τον ερεθίσει .
"Σύμφωνα με στοματικές πληροφορίες που έχω και σύμφωνα με αναφορές που πήρα εχθές και σήμερα από δύο-τρία μέρη, οι αντιπατριώτες ετοιμάζουνται να κινηθούν ενάντια μας. Σήμερα έφτασε εδώ ο Δάρας και μου είπε στοματικώς πως ο Λόντος του παράγγειλε να πεί στην Εκλαμπρότητα Σας και σε μένα πως, αν μας πιάσει, την Εκλαμπρότητα Σας θα τη ρίξει στη θάλασσα και μένα θα μου κόψει τα χέρια. Πρέπει λοιπόν, να παρθούν μέτρα δυνατά. Γι’ αυτό είναι αναγκαιότατη η παρουσία Σας εδώ."
Ο δούλος Σας και φίλος Γιάννης Κωλέτης
Ανάπλι 29 του Οχτώβρη 1824
Για να πετύχει στον εμφύλιο φρόντισε να δέσει γερά, κοντά του, τους Ρουμελιώτες και προπάντων τους καπεταναίους τους.
Στέλνει ξεχωριστά στον κάθε καπετάνιο τούτη τη προκήρυξη.
"Αδελφέ, οι Μοραΐτες λύσσαξαν από τα πολλά πλούτη που άρπαξαν από τους Τούρκους της Τριπολιτσάς, τ’ Αναπλιού, του Λάλα, της Κορίνθου, της Μονεμβασιάς, του Νιόκαστρου και των άλλων μερών και γίνηκαν δερεμπέηδες και θέλουν να μείνουν στο ποδάρι του Κιαμήλμπεη και των άλλων μπέηδων κι αγάδων. Και σείς τρέχετε αυτού χωρίς ψωμί, χωρίς τσαρούχι, χωρίς φορέματα, με μια παλιόκαπα, καταβασανίζεστε. Τι περιμένετε λοιπόν; Άλλη καταλληλότερη κι ευτυχέστερη περίσταση δε θα βρείτε ποτέ για να πλουτίσετε όλοι σας, μεγάλοι και μικροί. Τώρα άνοιξαν για σας δυό βρυσομάνες για να πλουτίσετε, οι λίρες του δανείου και τα πλούσια πλιάτσικα του Μοριά. Τι άλλο θέλετε;"
Προσοχή ιδιαίτερη έδωσε στο Γκούρα που είχε όπως πολλοί άλλωστε, ένα σοβαρό ελάττωμα, ήταν μεγάλος εραστής του παρά. Ο Κωλέτης σε όλα τα γράμματα που του έστειλε, φρόντιζε να ακούγεται σε αυτά και ο ήχος της λίρας.
"Φίλε στρατηγέ, εχθές πήραμε διακόσιες χιλιάδες τάλαρα από το δάνειο. Αυτές τις μέρες θ’άρθουν κι άλλα. Μέσα στην ερχόμενη εβδομάδα θα σου στείλουμε χρήματα για τους μιστούς και τα γεμικλίκια. Χαιρέτησε μου τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες του τάγματος σου."
Ανάπλι 12 Ιούλη 1824 Ο φίλος σου Γιάννης Κωλέτης
1826:
Κατά την Γ΄ Εθνοσυνέλευση (Απρίλιος 1826) εγκατέλειψε τον Κουντουριώτη και συμμάχησε με τους προύχοντες της Πελοποννήσου, που με αγριότητα είχε καταδιώξει στα 1823-1824, πιστεύοντας στην υπόσχεσή τους περί συμμετοχής τους στη νέα κυβέρνηση που θα σχημάτιζαν. Η υπόσχεση, ωστόσο, δεν τηρήθηκε. Λίγο αργότερα του ανατέθηκε η κατάληψη της Αταλάντης, αλλά η επιχείρηση που προετοίμασε απέτυχε.
1828-1831:
Κατά την περίοδο διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον Καποδίστρια , ο Κωλέττης κατέλαβε διάφορα δημόσια αξιώματα, σημαντικότερο από τα οποία ήταν η θέση του υπουργού των Στρατιωτικών,ήταν μέλος του "Πανελληνίου", του συμβουλευτικού οργάνου του Κυβερνήτη. Σύντομα ήρθε σε αντίθεση με την πολιτική του Καποδίστρια και πέρασε στην πλευρά των αντιπάλων του, αναμειγνυόμενος μάλιστα και στο κίνημα του Δημητρίου (Τσάμη) Καρατάσου το 1830
1831:
Οκτώβριος: Αμέσως μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια έγινε μέλος, μαζί με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και τον Αυγουστίνο Καποδίστρια, της τριμελούς προσωρινής κυβέρνησης.
Δεκέμβριος: Λίγο καιρό αργότερα, ωστόσο, παρουσιάστηκε ως αρχηγός των «συνταγματικών» που αντιπολιτεύονταν τον Αυγουστίνο Καποδίστρια. Συγκρότησε αντικαποδιστριακή κυβέρνηση και, στηριγμένος στους έμπιστούς του Ρουμελιώτες οπλαρχηγούς, άρχισε νέο εμφύλιο πόλεμο.
1832:
Τα στρατεύματα του Κωλέττη μπήκαν θριαμβευτικά στο Ναύπλιο εξαναγκάζοντας τον Αυγουστίνο Καποδίστρια σε φυγή.
1835-1843:
Διορίστηκε από τον Όθωνα πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι.
Μετά την επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 γύρισε στην Ελλάδα και πήρε μέρος στις εργασίες της Εθνοσυνέλευσης.
1843-1844:
Κατά τη διάρκεια της Εθνοσυνέλευσης, ο Κωλέττης χρησιμοποίησε, για πρώτη φορά επίσημα, τον όρο Μεγάλη Ιδέα υπογραμμίζοντας ότι τα σύνορα του ελληνικού κράτους είναι προσωρινά και ότι θα διαμορφωθούν οριστικά μόνο όταν συμπεριλάβουν όλες εκείνες τις περιοχές που κατοικούν ελληνικοί πληθυσμοί. Έτσι, ο Κωλέττης θεωρήθηκε ο πατέρας του όρου Μεγάλη Ιδέα.Για τους ελεύθερους Έλληνες η ιδεολογία αυτή σήμαινε ότι ο απόλυτος εθνικός στόχος έπρεπε να είναι η απελευθέρωση εκείνων των περιοχών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας που κατοικούνταν από ελληνικούς πληθυσμούς (Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος, Θεσσαλία, νησιά του Αιγαίου, Κρήτη και Κύπρος)
1844-1847:
Ο Κωλέττης γίνεται ο πρώτος εκλεγμένος κοινοβουλευτικός πρωθυπουργός της Ελλάδας. Κατά την πρωθυπουργία του βασίστηκε στην εύνοια του βασιλιά Όθωνα, που εκτιμούσε ιδιαίτερα τον Κωλέττη, καθώς και στη στήριξη της Γαλλίας. Δεν έτρεφε ιδιαίτερο σεβασμό στους συνταγματικούς θεσμούς τους οποίους δεν δίσταζε να παραβιάζει όποτε αυτό τον εξυπηρετούσε. Παράλληλα, εξασφάλιζε την πολιτική του δύναμη με διαφόρων ειδών εξυπηρετήσεις προς τους ψηφοφόρους του (ρουσφέτια) καθώς και με άφθονες υποσχέσεις που πολλές φορές δεν τηρούνταν. Τέλος, γινόταν ιδιαίτερα δημοφιλής με τη συνεχή προβολή της Μεγάλης Ιδέας ακόμη και όταν η υλοποίησή της ήταν, προφανώς ανέφικτη.
1847:
Πέθανε στην Αθήνα.
Σχόλια για τον Κωλέττη....
Ο Κωλέτης ούτε μεγάλος πολιτικός μπορεί να ονομαστεί, ούτε μεγάλος πολίτης μπορεί να θεωρηθεί, γιατί δεν έδωσε δείγματα αγνής και ακράτου φιλοπατρίας. Το μόνο που κληρονόμησε στον Ελληνικό λαό, εξόν από την πολιτική διαφθορά, είναι η εξοικείωση του με τη ξένη δεσποτεία χάριν φαυλοτάτων ατομικών και κομματικών συμφερόντων και προς όλεθρο της πατρίδας. Ήταν ο πρώτος Έλληνας πολιτευτής και μάλιστα πρωθυπουργός που απόκτησε περιουσία και μάλιστα σημαντικότατη για τα χρόνια εκείνα. Το ότι την περιουσία αυτή την άφησε στο μεγαλύτερο μέρος της στους συγγενείς του, είναι τρανή απόδειξη, πως ο άνδρας αυτός δεν είχε αρετή, που είναι απαραίτητη σε κυβερνήτη λαού, να είναι ανώτερος χρημάτων.
Όταν ήλθε στην αγωνιζόμενη Ελλάδα, ήταν πάμφτωχος, όταν πέθανε όμως, βρέθηκε κάτοχος σημαντικής περιουσίας, κινητής και ακίνητης, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη Γαλλία. Εξόν από την ακίνητη περιουσία του στη Γαλλία, είχε καταθέσεις στις Γαλλικές τράπεζες διακόσιες χιλιάδες φράγκα, ποσό πολύ μεγάλο τότε για την Ελλάδα. Είχε επίσης χτήματα στ’ Ανάπλι και ήταν ιδιοκτήτης ολόκληρων χωριών στη Φθιώτιδα.
Το γεγονός πως η Ελληνική κυβέρνηση έκανε κατάσχεση στα χτήματα αυτά, μετά το θάνατο του, δείχνει πως η διαχείριση του δημοσίου χρήματος από τον Κωλέτη δεν ήταν τίμια.
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης γράφει στα Απομνημονεύματά του σχετικά με απόπειρα δολοφονίας κατά του Οδυσσέα Ανδρούτσου το 1822 και άλλες ραδιουργίες κατά του Ανδρούτσου την ίδια περίοδο: "Σ' αυτά όλα έφταιγε ο Κωλέττης. Από τον Αλή Πασσά - ήταν γιατρός του Μουχτάρπασια - γνώριζε τον Δυσσέα τι νου είχε, ήταν ο καλύτερος απ' όλους τους άλλους στρατιωτικούς. Δεν μπορούσε να τον παίξη αυτόν ο Κωλέττης. Κι ήθελε να τον βγάλη από τη μέση και να κάμη τους δικούς του σκοπούς. Ο Κωλέττης είναι από τους Καλαρρύτες. Όταν χαλάστηκαν οι Καλαρρύτες από τους Τούρκους πέρασε από το Γώγο κι αλλουνούς αρχηγούς της δυτικής Ελλάδος και πήρε συστατικά εις την Κυβέρνησιν ότι γνωρίζαμε αυτόν και τον κάναμε αντιπρόσωπό μας. Οι Πελοποννήσιοι και οι άλλοι άμαθοι και άπραγοι στα πολιτικά, τότε αυτός, πανούργος, ενώθη με τους ξεκλησμένους ανθρώπους κι έπαιξε την πατρίδα όπως ήταν η όρεξή του. Μαθητής των Τούρκων και κατεξοχή του τυράγνου Αλήπασσα, τέτοια φώτα σαν εκείνου θα δώση εις την πατρίδα και τέτοια έργα να 'νεργήση. Όταν κιντυνεύη η πατρίς, αυτός κατατρέχει τους άξιους ανθρώπους, τους κατατρέχει αυτός και οι φίλοι του, οπούναι Αργειοπαγίτες."
Ο Ευάγγελος Κοροβίνης στο γνωστό βιβλίο του "Η Νεοελληνική Φαυλοκρατία", εκδόσεις Αρμός, 5η έκδοση, (2008), τον χαρακτηρίζει με τα μελανότερα χρώματα, επειδή θεωρεί ότι ο Ιωάννης Κωλέττης εισήγαγε τη φαυλοκρατία στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, δεδομένου μάλιστα ότι υπήρξε ο πρώτος Έλληνας πολιτικός, ο οποίος διαχειριζόμενος τα κοινά απέκτησε μεγάλη περιουσία (630.000 χιλιάδες δραχμές) -(σελ. 24).
"Επιπλέον χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι: "Ο Κωλέττης μέχρι αργά το απόγευμα ασχολείτο με τη διεκπεραίωση ρουσφετιών πρώτα στην κατοικία του και μετά στην έδρα της κυβερνήσεως. Στη διάρκεια των υπηρεσιακών συσκέψεων που επακολουθούσαν συνήθως κοιμόταν, ενώ απουσίαζε συστηματικά από τις συνεδριάσεις της Βουλής"
Με όλο που τα μέσα της διοίκησης του δεν ήταν πάντα πολύ ηθικά, κυβέρνησε το κράτος με χέρι δυνατό, χτύπησε την εσωτερική αταξία γενναία."Γιάννης Βλαχογιάννης
"Ήταν ανώτερος απ’ όλους τους συναδέλφους του και στη φρόνηση και στην ικανότητα."
Γ. Γερβίνος συγγραφέας..
Σε αποκαλυπτήρια της προτομής του Ιωάννη Κωλέττη στα Ιωάννινα στις5 Ιουνίου του 2005 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας επεσήμανε μεταξύ άλλων:
"Ο Ιωάννης Κωλέττης ήταν μια χαρισματική προσωπικότητα, που προκαλούσε έντονα συναισθήματα. Τον Κωλέττη θα μπορούσε κανείς να τον αγαπήσει ή να τον μισήσει, δεν θα μπορούσε όμως, σε καμία περίπτωση, να τον αγνοήσει."
ΠΗΓΕΣ..........................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου