ΑΡΙΣΤΕΑ ΚΟΥΤΑ " Η Μεσόγειος ...φλέγεται! 'Η αλλιώς ...η ιστορία ενός χιλιοβασανισμένου πίνακα...."

Πάνε τέσσερα χρόνια σχεδόν από τη στιγμή

που μια φιλόδοξη ιδέα μου καρφώθηκε στο κεφάλι

Κι ήδη θα το έχετε καταλάβει...είναι να μην μου καρφωθεί ιδέα!

Δεν γλιτώνω!

Ένας πίνακας μεγάλος..

Θα έμπαινε πάνω από το κρεβάτι μου.

Το θέμα....τι άλλο; Αισθησιακό.

Για αυτό η αρχική ιδέα ήταν σε έντονο πορτοκαλί!

Ένα τελάρο 100Χ60.

Λίγο κάρβουνο.

Και βουαλά!

Καλά ξεκινήσαμε!

Αυτό ήταν το εύκολο μέρος! 

Στο μυαλό μου κυκλοφορούσαν ανενόχλητες πολλές ιδέες. 

Αλλά πεισματικά αρνιόμουν να τις

"εκτελέσω" μην κι εκτελέσω και το κορμάκι που τόσο πετυχημένα 

μου βγήκε με τη μία!

Και καθόταν που λέτε το τελάρο πάνω στο καβαλέτο και το καμάρωνα!

Και περνούσε ο καιρός κι έμενα καθηλωμένη γιατί 

έλεγα μέσα μου θα κάνω άλλη δουλειά μόνο όταν τον τελειώσω.

(Ψυχολογικό κοκομπλόκο ήταν τελικά!)

Κάθε χρόνο πρόσθετα και κάτι.

Ώσπου κάποιους μήνες πριν....

Ατλακόλλα κι άμμος! 

Μπήκαν απρόσμενα!

Στην αρχή χάρηκα.

Καλό φαινόταν ...

Αλλά δεν ήταν αυτό που είχε καρφωθεί εξαρχής στο μυαλό μου!

Ήθελα πολύ πορτοκαλί!

Αυτός έτσι που βγήκε το πήγαινε για θάλασσα ...

κι εγώ με το μπλε είμαι λίγο... τσακωμένη!

Ήταν αρχές καλοκαιριού όταν κατάλαβα ότι έπρεπε να πάρω την κατάσταση

στα χέρια μου. 

Δραστικά!

(Χρειαζόμουν άμεση ψυχοθεραπεία, με άλλα λόγια!)

Θα το κάνω όπως θέλω εγώ! δήλωσα αποφασιστικά στον εαυτό μου!

Όχι ρεαλιστικά!

Αν ήθελα ρεαλιστικό ας έβαζα μια φωτογραφία σε πόστερ 

σε τελευταία ανάλυση!

Ε όταν πήρα την απόφαση .... γαλήνεψα!

Τη συνέχεια την ξέρετε:

Άρχισα να ξαναζωγραφίζω, να δημιουργώ,

να είμαι πάλι εγώ!

(Θεραπεύτηκα!)

Και χτες έκανα αυτό που ήθελα εξαρχής!

Έναν πίνακα φλεγόμενο:

Εδώ, η ιερή στιγμή που άφησα κάτω τα πινέλα μου! 

Ε, μετά κατέβηκα αλαλάζοντας κάτω,

ξεσήκωσα ως συνήθως τους δικούς μου...

"τρεχάτε να δείτε ... Η Μεσόγειος φλέγεται"!

(Πιστέψατε ότι θεραπεύτηκα ε;)

Έτσι το βάφτισα εκείνη τη στιγμή... Μου άρεσε...

Θα το κρατήσω!

Σιγά μη δεν έβγαζα και φωτογραφία στον κήπο!

Κάτι λιανά έμειναν φυσικά:

Να τονίσω λίγο τα περιγράμματα , τη ρόγα που σβήστηκε 

από το πινέλο όταν έκανα το πορτοκαλί....

Αλλά σιγά τα δύσκολα!

Εγώ τώρα....

Πετάω!

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://princess-airis.blogspot.gr/