Να φυσήξει άνεμος δυνατός , να με γδύσει , γυμνή ν' απομείνω από λύπη και φόβο ,
να με ξεριζώσει από τη γη , ψηλά να με σηκώσει , ν' αγγίξω τις κορφές των δέντρων
κι ακόμα πιο ψηλά ίσαμε τις βουνοκορφές.
Αντάμα με τα πουλιά να πετάξω , στον ήλιο να φωνάξω καλημέρα κι όταν αποκάμω , στα σύννεφα ν' αναπαυτώ κι απ' το φως του φεγγαριού γαλήνη να γυρέψω.
Και σαν έρθει ο καιρός στη γη να επιστρέψω , κλαδιά θα κλέψω από τα δέντρα τη σχεδία μου να φτιάξω , μ' άρμενα γερά στη θάλασσα να ταξιδέψω.Γλάροι και δελφίνια συνταξιδιώτες κι οδηγοί μου στο "λιμάνι" που θ' αράξω.
--Μ.Π.--
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου