ΥΦΑΝΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ "ΣΙΩΠΕΣ"

ΛΟΓΟΣ ελεύθερος, καθαρός σαν πρωινό αστέρι,

αυθεντικός, πολύχρωμος, κοσμολόγητος, σάρκινος,

μεστός, σαγηνευτικός, στωικός, λεπταίσθητος,

προσηνής, αλγεινός, στερεότυπος, αμφίσημος,

δούρειος, κομπαστικός, δηκτικός, στυπτικός,

αναβρύζει από τ' ατσάλινο της ύπαρξης στόμα.

Οι ΣΙΩΠΕΣ της όμως, βαθιές σαν την αιωνιότητα,

σταχτιές συμπυκνώσεις λόγου στο επέκεινα των λέξεων,

άφωνες παρουσίες, νουνεχείς, περήφανες, αυστηρές,

αμείλικτες, ταπεινές, πικρές, μελαγχολικές, υγρές, 

κοφτερές, πέτρινες, εκκωφαντικές, μειλήχιες, γόνιμες,

απολαυστικές, ευφραδείς, διακριτικές, πολυσήμαντες,

των λέξεων αφέντες ανώνυμοι, στολίδια ατίμητα σοφίας,

αλάνθαστοι σύντροφοι ψυχής, διδάσκουν τι αξίζει, 

πως μπορώ να αγαπήσω, να ημερέψω

το λύκο στη καρδιά και να τον κάνω αδελφό,

σφραγίζουν το κουτί της Πανδώρας,

σφυρηλατούν το μέταλλο της αντοχής,

γεμίζουν τον κρατήρα της ζωής, περιγελούν τα αδιέξοδα,

χαράζουν προσήλια μονοπάτια στη ψυχική χώρα, 

ντύνουν τη γύμνια του χρόνου με αρμονία κι ομορφιά, 

καρπίζουν ατέρμονα ταξίδια, μυρώνουν τη ψυχή

με ήχους μελίφθογγους, κρυστάλλινους, ευλογημένους.