Είναι στιγμές των τελευταίων λέξεων,
ορδές των παθιασμένων λαθών φαντάζουν,
πικρές ώρες των ατέρμονων έλξεων
στις άκρες τους λευκά φαντάσματα μοιάζουν.
~
Ορδές των παθιασμένων λαθών φαντάζουν,
μέσα στις σκέψεις των αλλοτινών λόγων
στις άκρες τους λευκά φαντάσματα μοιάζουν,
σαν σκηνές βίας σε καλπασμό αλόγων.
~
Μέσα στις σκέψεις των αλλοτινών λόγων,
χορεύουν λευκές νύμφες σαν οπτασίες
σαν σκηνές βίας σε καλπασμό αλόγων,
γίνονται σε ξένα κρεβάτια μεσσίες.
~
Χορεύουν λευκές νύμφες σαν οπτασίες,
κι αρπάζουν της ηδονής την τέρψη γέροι,
γίνονται σε ξένα κρεβάτια μεσσίες,
έχοντας αγκαλιά τον χάρο για ταίρι.
~
Κι αρπάζουν της ηδονής την τέρψη γέροι,
ψελλίζουν αχνά τις τελευταίες λέξεις
έχοντας αγκαλιά τον χάρο για ταίρι,
είναι στιγμές των τελευταίων λέξεων….
Θανάσης Καραθύμιος Σεκλιζιώτης
12σύλλαβο παντούμ
απ’ το βιβλίο «χαμένες μέρες»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου