ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΕΜΠΕΡΔΕΜΙΔΟΥ " Ατιτλο "

 Foto:georgiadg

Φυσάει φι
όπως φθινόπωρο
λίγα από τα αχτένιστα μαλλιά μου πέφτουν τούφες στην γη
γίνονται ρίζες και έπειτα κλαδιά
Κολλημένες οι σκέψεις μου είναι ραφές ..
προπορεύονται τα χρυσοπράσινα φύλλα
προσπαθώντας να εισχωρήσουν ακονόνιστα
στα νοτιαμένα χόρτα
σκέψεις φθινοπωρινές
αγάπες
χαρές εμπρός μου
υπάρχουν και αγάπες που συνήθως είναι πληγές
αυτές θα τις θάψω
πήρα με τις χούφτες μου χώμα
εκτέλεσα την επιθυμία μου
δεόντως
ξημερώνοντας
φίλησα στο στόμα την γλυκιά μελαχολία του φθινοπώρου
Χόρεψα με όλα τα χρώματα της
έκρυψα στην μπλούζα μια αράδα φύλλα
για να υπάρχουν στον Αόριστο
κιτρινισμένα σε παλιό τετράδιο
για να θυμάμαι
να θυμάμαι το επερχόμενο μέλλον
όλου του κόσμου την ελπίδα
γ.δ