 |
| Σαλώμη |
Ο Φράνσις Πικαμπιά (Francis-Marie Martinez de Picabia, 22 Ιανουαρίου 1879 - 30 Νοεμβρίου 1953) ήταν σημαντικός Γάλλος ζωγράφος και ποιητής, γεννημένος από Γαλλίδα μητέρα και Ισπανό πατέρα, ο οποίος εργαζόταν στην κουβανική πρεσβεία στο Παρίσι. Γεννήθηκε στο Παρίσι όπου και σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών. Οι πρώτες του δημιουργίες ήταν ιδιαίτερα επηρεασμένες από τον ιμπρεσιονιστή ζωγράφο Άλφρεντ Σίσλεϋ. Το 1909 είναι η χρονιά που έρχεται σε επαφή με το κίνημα του κυβισμού που θα τον επηρεάσει σημαντικά. Λίγο αργότερα μάλιστα (1911) θα γίνει μέλος της ομάδας κυβιστών Puteaux όπου θα γνωρίσει και τον Μαρσέλ Ντυσάν.
Την περίοδο 1913-1915, ταξιδεύει συχνά στη Νέα Υόρκη όπου συμμετέχει σε αβάν γκαρντ (avant-garde) ρεύματα και προωθεί την μοντέρνα τέχνη στην Αμερική. Αργότερα, το 1916 και ενώ βρίσκεται στην Βαρκελώνη, δημοσιεύει το ντανταϊστικό περιοδικό 391 όπου και εμφανίζονται για πρώτη φορά τα λεγόμενα μηχανικάσχέδια του.
Ο Πικαμπιά συνέχισε την ενασχόληση του με το ντανταϊστικό κίνημα το 1919 στη Ζυρίχη και το Παρίσι μέχρι που το εγκατέλειψε για να ακολουθήσει τον υπερρεαλισμό. Κάτω από την επίδραση του σουρεαλισμού και περί τα 1925 σηματοδοτείται και μια αλλαγή στην τεχνική των έργων του.
Τη δεκαετία του 1930 συνδέεται φιλικά με την Γερτρούδη Στάιν, σημαντική μορφή της μοντέρνας τέχνης. Πριν τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου επιστρέφει στο Παρίσι όπου ασχολείται κυρίως με αφηρημένη ζωγραφική αλλά και γράφει ποιήματα.
Το 1949 παρουσιάζεται σημαντική αναδρομική έκθεση για τον Πικαμπιά στο Παρίσι, στην γκαλερί René Drouin.
Χαρακτηριστικό του Πικαμπιά είναι το γεγονός ότι ποτέ δεν ακολούθησε δογματικά κάποιο ρεύμα ή τεχνοτροπία στη ζωγραφική, παράλληλα όμως ο ίδιος, υπήρξε πρόδρομος των κυριότερων ρευμάτων της μοντέρνας τέχνης.
Είναι αξιοσημείωτο ακόμα πως ο Πικαμπιά υπήρξε μεγάλος συλλέκτης αυτοκινήτων (υπολογίζεται ότι περισσότερα από 150 αυτοκίνητα είχαν περιέλθει στην κατοχή του).
Mi
Φρανσίς Πικαμπιά, Κανιβαλικό Μανιφέστο Νταντά.
Francis Picabia, Dada Cannibalistic Manifesto
«Είστε όλοι κατηγορούμενοι, σηκωθείτε
Ο ομιλητής δε μπορεί να σας μιλήσει παρά μόνο αν είστε όρθιοι
Όρθιοι όπως όταν ακούτε τον εθνικό ύμνο
Όρθιοι όπως όταν ακούτε τη Διεθνή
Όρθιοι όπως όταν ακούτε το God save the king
Όρθιοι όπως μπροστά στη σημαία.
Τέλος όρθιοι μπροστά στο ΝΤΑΝΤΑ που αντιπροσωπεύει τη ζωή
Και που σας κατηγορεί ότι αγαπάτε τα πάντα από σνομπισμό,
Αρκεί να είναι ακριβά.
Μπα, τώρα ξανακαθίσατε;
Καλύτερα, έτσι θα με ακούτε με μεγαλύτερη προσοχή.
Μα τι κάνετε εδώ, στοιβαγμένοι σαν σοβαρά στρείδια
-γιατί είστε σοβαροί, έτσι δεν είναι;
Σοβαροί, σοβαροί, σοβαροί μέχρι θανάτου.
Ο θάνατος όμως, είναι κάτι σοβαρό, ε;
Πεθαίνουμε σαν ήρωες, ή σαν ηλίθιοι, το ίδιο είναι.
Η Μόνη λέξη που δεν είναι εφήμερη, είναι η λέξη θάνατος.
Αγαπάτε τον θάνατο όταν αφορά τους άλλους.
Εις θάνατον, εις θάνατον.
To μόνο αθάνατο, είναι το χρήμα. Το χρήμα ταξιδεύει.
Είναι Θεός, το σεβόμαστε –αξιοσέβαστο, αγαπητό στις οικογένειες
Τιμή, τιμή στο χρήμα: ο άνθρωπος που έχει χρήμα, είναι άνθρωπος με κύρος.
Η Τιμή πουλιέται και αγοράζεται σαν τον κώλο. Ο κώλος,
Ο κώλος αντιπροσωπεύει τη ζωή σαν τις τηγανητές πατάτες,
Και όλοι εσείς που είστε σοβαροί, θα βρωμάτε χειρότερα
Από σκατά αγελάδας.
ΤΟ ΝΤΑΝΤΑ όμως δεν αισθάνεται τίποτα, δεν είναι τίποτα.
Είναι σαν τις ελπίδες σας: τίποτα,
Σαν τον παράδεισό σας: τίποτα,
Σαν τα είδωλα σας: τίποτα,
Σαν τους πολιτικούς σας: τίποτα
Σαν τους ήρωες σας; Τίποτα
Σαν τους καλλιτέχνες σας: τίποτα
Σαν τις θρησκείες σας: τίποτα
Μπορείτε να γιουχάρετε, να ουρλιάξετε, να μου σπάσετε τα μούτρα: και μετά; ΚΑΙ ΜΕΤΑ;
Θα σας φωνάζω, ξανά και πάλι, ότι είστε όλοι σας κορόιδα.
Σε τρεις μήνες, εγώ και τα φιλαράκιά μου, θα σας πουλάμε τους πίνακες μας για μερικά φράγκα».
"You are all accused; stand up The orator will speak to you only if you are standing.
Standing as for the Marseillaise,
standing as for the Russian hymn, standing as for God save the king
standing as before the flag.
Finally standing before DADA, which represents life and accuses you of loving everything out of snobbism from the moment that it becomes expensive
Are you completely settled? So much the better, that way you are going to listen to me with greater attention.
What are you doing here, parked like serious oysters for you are serious, right?
Serious serious, serious to death Death is a serious thing, huh? One dies as a hero, or as an idiot, which is the same thing. The only word which is not ephemeral is the word death. You love death for others.
To death, death, death.
Only money which doesn't die, it just leaves on trips.
It is God, one respects it, the serious p respect of families. Honour, honour to money; the man who has money is an honourable man
Honour is bought and sold like ass. Ass, ass represents life like fried potatoes, and all of you who are serious, you will smell worse than cow shit.
DADA doesn't smell anything, it is nothing, nothing, nothing.
It is like your hopes: nothing
like your paradise: nothing
like your idols: nothing
like your political men: nothing
like your heroes: nothing
like your artists: nothing
like your religions: nothing
Whistle, cry, smash my mouth and then, and then? I will tell you again that you are all pears. In three months we, my friends and I, are going to sell you our paintings for several francs".
https://kostasvakouftsis.blogspot.gr/
«Είστε όλοι κατηγορούμενοι, σηκωθείτε
Ο ομιλητής δε μπορεί να σας μιλήσει παρά μόνο αν είστε όρθιοι
Όρθιοι όπως όταν ακούτε τον εθνικό ύμνο
Όρθιοι όπως όταν ακούτε τη Διεθνή
Όρθιοι όπως όταν ακούτε το God save the king
Όρθιοι όπως μπροστά στη σημαία.
Τέλος όρθιοι μπροστά στο ΝΤΑΝΤΑ που αντιπροσωπεύει τη ζωή
Και που σας κατηγορεί ότι αγαπάτε τα πάντα από σνομπισμό,
Αρκεί να είναι ακριβά.
Μπα, τώρα ξανακαθίσατε;
Καλύτερα, έτσι θα με ακούτε με μεγαλύτερη προσοχή.
Μα τι κάνετε εδώ, στοιβαγμένοι σαν σοβαρά στρείδια
-γιατί είστε σοβαροί, έτσι δεν είναι;
Σοβαροί, σοβαροί, σοβαροί μέχρι θανάτου.
Ο θάνατος όμως, είναι κάτι σοβαρό, ε;
Πεθαίνουμε σαν ήρωες, ή σαν ηλίθιοι, το ίδιο είναι.
Η Μόνη λέξη που δεν είναι εφήμερη, είναι η λέξη θάνατος.
Αγαπάτε τον θάνατο όταν αφορά τους άλλους.
Εις θάνατον, εις θάνατον.
To μόνο αθάνατο, είναι το χρήμα. Το χρήμα ταξιδεύει.
Είναι Θεός, το σεβόμαστε –αξιοσέβαστο, αγαπητό στις οικογένειες
Τιμή, τιμή στο χρήμα: ο άνθρωπος που έχει χρήμα, είναι άνθρωπος με κύρος.
Η Τιμή πουλιέται και αγοράζεται σαν τον κώλο. Ο κώλος,
Ο κώλος αντιπροσωπεύει τη ζωή σαν τις τηγανητές πατάτες,
Και όλοι εσείς που είστε σοβαροί, θα βρωμάτε χειρότερα
Από σκατά αγελάδας.
ΤΟ ΝΤΑΝΤΑ όμως δεν αισθάνεται τίποτα, δεν είναι τίποτα.
Είναι σαν τις ελπίδες σας: τίποτα,
Σαν τον παράδεισό σας: τίποτα,
Σαν τα είδωλα σας: τίποτα,
Σαν τους πολιτικούς σας: τίποτα
Σαν τους ήρωες σας; Τίποτα
Σαν τους καλλιτέχνες σας: τίποτα
Σαν τις θρησκείες σας: τίποτα
Μπορείτε να γιουχάρετε, να ουρλιάξετε, να μου σπάσετε τα μούτρα: και μετά; ΚΑΙ ΜΕΤΑ;
Θα σας φωνάζω, ξανά και πάλι, ότι είστε όλοι σας κορόιδα.
Σε τρεις μήνες, εγώ και τα φιλαράκιά μου, θα σας πουλάμε τους πίνακες μας για μερικά φράγκα».
"You are all accused; stand up The orator will speak to you only if you are standing.
Standing as for the Marseillaise,
standing as for the Russian hymn, standing as for God save the king
standing as before the flag.
Finally standing before DADA, which represents life and accuses you of loving everything out of snobbism from the moment that it becomes expensive
Are you completely settled? So much the better, that way you are going to listen to me with greater attention.
What are you doing here, parked like serious oysters for you are serious, right?
Serious serious, serious to death Death is a serious thing, huh? One dies as a hero, or as an idiot, which is the same thing. The only word which is not ephemeral is the word death. You love death for others.
To death, death, death.
Only money which doesn't die, it just leaves on trips.
It is God, one respects it, the serious p respect of families. Honour, honour to money; the man who has money is an honourable man
Honour is bought and sold like ass. Ass, ass represents life like fried potatoes, and all of you who are serious, you will smell worse than cow shit.
DADA doesn't smell anything, it is nothing, nothing, nothing.
It is like your hopes: nothing
like your paradise: nothing
like your idols: nothing
like your political men: nothing
like your heroes: nothing
like your artists: nothing
like your religions: nothing
Whistle, cry, smash my mouth and then, and then? I will tell you again that you are all pears. In three months we, my friends and I, are going to sell you our paintings for several francs".
https://kostasvakouftsis.blogspot.gr/
 |
| Hera 2, c.1929 |
Ridens.
I See Again in Memory My Dear Udnie , 1914
Spring 1942–43
Fond Vert de Femme
Αδάμ και Εύα
Ανοιξιάτικος χορός
Ανοιξη
Portrait d'un couple
Jeannine, Lorenzo and Bunny by Francis Picabia.
Idylle
Portrait of a Woman (1935)
Craccae, 1928
Meliboeus
Τetes paysage 1928
Psi
Villica safe, 1929
Figure Triste (Sad Visage), 1912
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου